Door Hans van Echtelt - Nog even dacht ik zaterdagavond dat het Wonder van Zwolle zich opnieuw zou voltrekken. Was het vorig seizoen niet miraculeus hoe FC Utrecht de zege over de streep trok nadat de thuisclub via Stef Nijland een penalty had gemist en Haller ver in blessuretijd de winnende treffer liet noteren. En dat op een moment dat Mark van der Maarel al met een rode kaart in de kleedkamer zat.

Zelfs nadat Sebastien Haller op zijn bekende wijze de penalty had verzilverd kreeg FC Utrecht nog een kans op de (niet verdiende) winnende treffer toen een steekbal op nieuweling Richairo Zivkovic juist niet de juiste afwerking kreeg zodat Zwolle-doelman Mickey van der Hart op het nippertje kon redden ten koste van een blessure.

Dit keer dus geen miraculeuze ontsnapping voor de FC-ploeg die naarstig op zoek is naar de eerste driepunter.

Het goede nieuws is dat de ploeg al maandenlang buitenshuis ongeslagen is, al jarenlang de achilleshiel van FC Utrecht. Het slechte nieuws is de matige vorm die de meeste spelers momenteel ten toon spreiden. De ploeg toont een chronisch gebrek aan automatismen waardoor er voor de fans weinig te genieten valt. Wij op Vak P hopen dat de thuisduels tegen FC Groningen (komende vrijdag) en Sparta (anderhalve week later in een vol stadion vanwege een actie met vrijkaarten) een ploeg toont die zonder handrem gaat voetballen.

De lichaamstaal die trainer Erik ten Hag na afloop op de persconferentie toonde, belooft ook al niet te veel goeds. Natuurlijk had de FC-coach niet helemaal ongelijk om arbitrale missers uit een recent en wat verder verleden nu aan de orde te stellen, maar zijn collega Ron Jans relativeerde die zure opmerkingen goeddeels. FC Utrecht dwingt momenteel ook weinig geluk af. Dan komen scheidsrechterlijke dwalingen zoals die van arbiter Siem Mulder in Zwolle en Jaroen Mansschot in Heerenveen, extra hard aan.

Er ligt een mooie taak voor de trainer die vorig seizoen werd uitgeroepen tot beste coach van de eredivisie, om met zijn assistent Jean Paul de Jong de poppetjes op de juiste plaats te zetten. Nu de competitie al vijf duels onderweg is, blijkt het nog steeds zoeken te zijn naar de juiste formatie. Het experiment met Willem Jansen in de laatste lijn zal zijn langste tijd gehad hebben. Hadden we dat in augustus al niet voorspeld?