Door Hans van Echtelt, die FC Utrecht niet meer vanuit Vak P, maar thuis op de bank volgt.

In het verleden was FC Utrecht veelal de club die medelijden had met tegenstanders die het moeilijk hadden. Zo werd vorig seizoen twee keer verloren van laagvlieger RKC dat de punten broodnodig had. Ook nu de uitbeurt tegen Willem 2 op het programma stond, leefde alom de verwachting dat de Domstedelijke formatie zich weer eens van zijn sociale kant zou laten zien.

Maar niets van dit alles op deze vrijdagavond. Vanaf het beginsignaal toonde FC Utrecht de ware bedoelingen en begon met een omsingeling van het Tilburgse doel. Binnen de kortste keren was de wedstrijd beslist via treffers van Hidde ter Avest en Sander van der Streek die twee keer raak schoot.

Wie gedacht had, dat Willem 2 nog even zou terugkeren in de wedstrijd, kwam bedrogen uit. Het leek er zelfs op dat FC Utrecht een strafexpeditie in gedachten had na het sportieve onrecht dat de club vorig seizoen in hetzelfde stadion was overkomen. Toen werd Europees voetbal verspeeld na een zeer aanvechtbare gelijkmaker van de Tilburgse club, die nu geen schim meer is van de stabiele ploeg van de vorige competitie.

Ook een trainerswissel Adrie Koster/Zeljko Petrovic heeft tot nu toe geen beduidende sportieve verbetering gebracht. De Tilburgse ploeg maakte zelfs een apathische indruk na de mentale mokerslagen die FC Utrecht in de openingsfase had toegediend.

Hoe anders ligt dat bij FC Utrecht waar de wissel tussen John van de Brom en Rene Hake wel bevrijdend gewerkt lijkt te hebben, gelet op de reeks van zes ongeslagen duels op rij waarvan vijf overwinningen. Met de komende duels tegen Emmen, ADO en Vitesse voor de boeg zou deze reeks geprolongeerd kunnen worden. Hoe dan ook, de club boekte vrijdagavond met 0-6 de grootste uitzege uit de clubhistorie want na de 0-3-ruststand wisten Bart Ramselaar, Gyrano Kerk en clubicoon Mark van der Maarel de opmerkelijke eindstand te realiseren. De  laatste goal werd met extra veel euforie binnen het elftal begroet.

De gelegenheidsaanvoerder (na het uitvallen van Willem Jansen kreeg hij als invaller de band) scoorde fraaie met de buitenkant van zijn rechterschoen)  en gaf daarmee het slotakkoord van een onvergetelijke voetbalavond, ook voor de volgers van Vak P . De strafexpeditie was in alle opzichten geslaagd.