Hans van Echtelt - Terugdenkend aan Henk Fraser komt vooral zijn winnaarsmentaliteit naar boven. Begonnen als aanvaller groeide hij uit naar een waardevolle en vooral niets ontziende verdediger die met het mes tussen de tanden het gevecht met zijn opponenten aanging. En is dat nu juist het element dat FC Utrecht het afgelopen seizoen miste? Het was te vaak vrijblijvend en gemakzuchtig, met als gevolg tal van verspeelde punten. Te veel spelers bezondigden zich aan vrijblijvend en risicoloos voetbal en laat dat nu juist bij uitstek een mentaliteit zijn die Henk Fraser moet verfoeien. 

Henk Fraser toen hij nog bij Vitesse coachte (foto: Wikipedia)En dat heb ik het nog niet over Frans van Seumeren die vaak knarsetandend met ‘zijn’ Gonnie op de tribune toekeek bij het vertoonde voetbal. Na het veelbelovende begin van dit seizoen, met winst op Feyenoord-thuis en Ajax-uit, ontwikkelde zich een negatieve spiraal met de bekeruitschakeling bij NAC als absoluut dieptepunt.


Dat de Bunnik Side zich uiteindelijk tegen hoofdcoach Rene Hake, was te verwachten maar volgens mij niet helemaal terecht. De trainer bleef kalm ook in de fases dat mogelijk meer daadkracht van zijn kant verwacht mocht worden. Maar Hake had ook te maken met een selectie waarin vaste waarden soms waardeloos bleken en het lieten afweten. Daarom komt ook nog het keepersprobleem bij: te veel punten werden verspeeld door een weinig solide sluitpost.


En zo kan Henk Fraser zich storten op een niet benijdenswaardige taak om FC Utrecht weer tot een vechtmachine om te vormen. Hij heeft daar drie jaar de tijds voor gekregen van het bestuur en al niet afgeleid kunnen worden voor werkzaamheden bij Oranje.

Terecht heeft Frans van Seumeren die ‘bijbaan’ van Fraser taboe verklaard, tot spijt van de nieuwe trainer. Hij kan de komende maanden eerst proberen Sparta voor degradatie te behoeden om daarna vol gas te geven in Galgenwaard. Wanneer de killersmentaliteit van Fraser zelf in de nieuwe selectie gestalte krijgt, kan het toch een mooie toekomst garanderen.