Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt over de capriolen van FC Utrecht, dit keer over de uitwedstrijd tegen FC Twente, uitslag 1-1.

Het is misschien wel erg nostalgisch maar tijdens het zien van FC Twente – FC Utrecht moest ik geregeld aan Henk Temming denken. Dat had twee oorzaken. Allereerst omdat ik altijd aan 1958 terugdenk wanneer een ploeg uit Utrecht en Enschede tegen elkaar spelen. Dat was natuurlijk de kampioenswedstrijd waarin DOS voor het eerst (en waarschijnlijk voor het laatst) de landstitel veroverde, ten koste van Sportclub Enschede. En Henk was die middag een van de uitblinkers. 

De andere reden was dat Temming in die wedstrijd ouderwets liet te buffelen en zich tegen technisch betere spelers als Abe Lenstra en Rinus Schaap niet liet intimideren. Hij was de pure balveroveraar die negentig minuten lang en ook nog eens tijdens een slopende verlenging bij tropische temperaturen op de been bleef. Drie dagen geleden werd hij 93 jaar, Henk is van 17 november 1923. De nestor van de DOS-ploeg vertoefde tot voor kort nog op de tribunes van Galgenwaard, wat zou hij genoten hebben van de inzet waarmee FC Utrecht op het tandvlees 1-1 speelde.

Henk Temming in 2010. Foto: Ton van den Berg

Want wat Henk Temming destijds bewees, bracht FC Utrecht zondagmiddag negentig minuten lang (plus vijf minuten blessuretijd) in Enschede qua strijdlust op de natte grasmat van de Grolsch Veste.Een rode kaart na negen minuten, al dan niet terecht, bracht de ploeg wel even aan het wankelen maar niet van de wijs. Onvermoeibaar werd de numerieke sterkere tegenstander tegemoet getreden en de beloning was, dat na negentig minuten een zwaarbevochten 1-1 op het scorebord stond.

Terecht benadrukte trainer Erik ten Hag na afloop de teamprestatie, die geleverd was door zijn spelers. Dat moet een boost geven volgens hem, zeker met de komende topper thuis tegen Feyenoord (zondagmiddag om kwart voor vijf) in het vooruitzicht. De coach van FC Utrecht overdreef natuurlijk met zijn opmerking ‘dat zijn ploeg eigenlijk met drie punten naar huis had moeten gaan’. Hij doelde op de niet gegeven strafschop aan Sebastien Haller en enkele riante scoringskansen. Maar ook Twente had mogelijk nog een penalty (en nu een echte) verdiend in de tweede helft.

Wat is de moraal van deze stormachtige middag in Enschede. Dat het mentaal en fysiek wel goed zit met FC Utrecht, zeker bij tegenslag. Juist zoals Henk Temming het ooit tegen mij verwoordde bij een jubileum van zijn sportzaak aan de Sint Jacobsstraat. ,.Ik ben nooit een speler geweest die de koppen van de sportkranten haalde op maandag, dat ging vaak over de doelpuntenmakers. Maar ik heb nooit verzaakt op het middenveld. En als een medespeler geraakt werd en aangeslagen was, dan knapte ik dat karweitje even later in de wedstrijd voor hem op. Want voetbal is vooral negentig minuten hard werken en in dienst van je elftal kunnen spelen.’’ Woorden waaraan ik zondagmiddag tussen half drie en kwart over vier moest denken.