Vak P - FC Utrecht weer op dreef als therapeut

Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt (en als achtervang Ad van Liempt en Ton de Ruiter) over de laatst gespeelde thuiswedstrijd van FC Utrecht, dit keer tegen Cambuur, zondag 23 november, uitslag 1-3.

Wanneer een elftal in nood zit, tref je FC Utrecht veelal een ideale tegenstander. Cambuur had in uitwedstrijden op gras nog nooit enige indruk gemaakt en daarin een reeks negatieve resultaten geboekt. In Galgenwaard bleek de ploeg plotseling boven zichzelf uit te stijgen en dat ook nog op het voor door de Friezen zo vermaledijde natuurgras. De hamvraag is: hoe kon het gebeuren? Waarom maakte FC Utrecht zich weer eens waar als therapeut voor ploegen die een zetje in de rug nodig hebben?

Waarschijnlijk is dat ook de reden dat NAC zich komende zaterdag mag opmaken voor een ommekeer in de situatie waarin de club uit Breda zich bevindt. Trainer al tussentijds ontslagen, negatieve spiraal niet afgebroken, publiek mort en ruzie in de kleedkamer na het verloren duel bij Go Ahead. Maar gelukkig komt FC Utrecht op bezoek, dus geen wanhoop hier voor het avondje-NAC. Of zal het de technische leiding in Galgenwaard lukken om na de zeperd tegen Cambuur alsnog de rijen te sluiten? We vrezen het ergste.

Wij op Vak P hebben namelijk met stijgende verbazing en ergernis de gebeurtenissen vanaf kwart voor vijf op zondagavond gevolgd. De ploeg draaide vanaf het beginsignaal van Richard Liesveld al stroef maar werd in het zadel geholpen omdat deze arbiter in korte tijd de bal twee keer op de stip legde op elf meter van doelman Leonard Nienhuis. Niets aan de hand, zou je denken maar niet bij FC Utrecht. Toen Ruud Boymans de tweede strafschop had gemist, ontspon zich een inktzwart scenario.

Het begon met het te laat inbrengen van een invaller voor Ramon Leeuwin, met de gelijkmaker als gevolg. Toen was de zieke aanvoerder Willem Jansen al vertrokken en was er niemand meer om een beetje leiding te geven aan de ontredderde spelersgroep. Cambuur begon te voetballen zoals technisch adviseur Co dat bij FC Utrecht heeft gepropageerd: veel beweging zonder bal, druk zetten en vol op de aanval. En onze toch al broze defensie had er geen antwoord. Dat het nog tot tien minuten voor tijd duurde voordat Cambuur de trekker overhaalde, was een wonder.

Nu de andere kant van het verhaal want we willen in Vak P niet aan goedkope scorebordjournalistiek doen. Het is namelijk nog geen drie weken geleden dat good-old Kees Jansma in het programma Studio Voetbal de loftrompet stak op ‘dat leuke, jeugdige ploegje in Galgenwaard dat die volgevreten profs van Vitesse zo mooi had afgetroefd’. Ik herhaal: nog geen drie weken terug was er applaus en gejuich, waar we nu in Galgenwaard witte zakdoekjes, vervelende spreekkoren en een matte Bunnik Side opmerkten. In het gastenvak waren anderhalf uur lang wel luide aanmoedigingen te horen, zelfs toen Cambuur op achterstand kwam. Zo kan het dus ook. Want juist die steun zou wel eens therapeutisch geholpen kunnen hebben bij de Friese spelers.