Riek Veerman is overleden. Ze was meer dan 60 jaar betrokken bij cafe Van Wegen. Lees hier het interview dat Ton van den Berg met haar had in 2010.

Riek is cafe Van Wegen
Riek Veerman-Van Wegen 60 jaar in de horeca: “Stoppen? Absoluut niet!”
Haar allereerste klant liep weg zonder te betalen, twee bier en een borreltje van 35 cent. Riek Veerman-Van Wegen vergeet die eerste werkdag, zestig jaar terug, in café Van Wegen nooit. “Ik moest achter even koffie halen en nadat ik terug kwam was die klant ervandoor. Hij zat op de eerste stoel bij de deur. Het was een les: je moet altijd blijven opletten.”
Zestig jaar verder wordt Riek Veerman deze maand 80 jaar en ze is nog steeds werkzaam in haar café aan de Lange Koestraat. Voorzover bekend is het een unicum.
Veerman: “Achter de bar werken dat gaat me niet zo goed meer af en dat doe ik dan ook sinds een half jaar niet meer. Ik laat dat aan mijn zoon Niek over en hij doet het perfect. Maar ik doe nog wel de boekhouding, doe de bestellingen en ik verzorg hapjes bij partijtjes en recepties.”
In een dagverblijf achterin het café resideert Riek Veerman en met regelmaat loopt ze de zaak binnen om een praatje te maken met de gasten. “Ik ben nog nooit van plan geweest te stoppen, absoluut niet. Ook niet toen ik 65 werd. Als je een zaak hebt met zoveel goede contacten en waar je een band hebt met je gasten, dan laat je dat toch niet in de steek?”
Riek van Wegen werd in 1930 geboren boven café Van Wegen dat toen nog op een ander adres zat in de Lange Koestraat. Dat pand is na de Tweede Wereldoorlog afgebroken voor de verbreding van de huidige St. Jacobsstraat. In 1950 opende café Van Wegen op het huidige adres en behalve dat de kokoslopers zijn vervangen door vloerbedekking is alles er nog authentiek met ook schilderijen, spiegels en het oude biljart uit het eerste café.
In 1950 ook ging Riek, die een opleiding kinderverzorging had gedaan, aan de slag in het café. “Het was bouwvak-vakantie en het was in die periode altijd heel druk in de zaak, maar een hulp was niet komen opdagen en daarom werd ik gevraagd om bij te springen. Ik trok m’n witte schort aan en ben daarna er blijven werken.”
Zo rolde Riek dus in de horeca. Haar echtgenoot Dick Veerman, met wie ze in 1956 huwde en zeven kinderen kreeg, zou hetzelfde overkomen want die was eigenlijk werkzaam in de expeditie van de V&D maar werd barman toen Riek meer en meer de zaak overnam van haar ouders Bertus en Anna.
De dagklanten waren vroeger vooral veel ouderen. “Je had nog geen verzorgingshuizen zoals nu en we hadden dan ook wel tien tot twintig oudjes binnen die allemaal zo hun eigen plekje in de zaak hadden en ze dronken allemaal borreltjes. Als ik wel eens rond ging met de fles was die zo leeg.”
Later op de dag werd café Van Wegen ook veel bezocht door werknemers van andere horeca in de buurt. Kelners van Hotel Noord-Brabant, het Haagsche Koffyhuis en van de Jaarbeurs waren vaste bezoekers. “Er was een annonceur (iemand die tussen de kelners en de koks in stond, red.) bij Noord-Brabant die altijd met de laatste trein naar huis ging. Voor de machinist nam hij altijd een sigaar mee. En ook voor de kruier die klaarstond met een kruiwagen voor het geval hij te moe was om te lopen.”
De horeca toen en nu, wat is het verschil? Riek: “Vroeger was het onderling met collega’s veel gezelliger. Nu heb je veel minder caféhouders. Het zijn ondernemers die niet zelf achter de bar staan maar dat overlaten aan studenten.”