Gemeente weigert plan bouw zestig betaalbare woningen

Door Louis Engelman – Circa zestig BETAALBARE WONINGEN. Die wil de 79-jarige Louis van Gaal in Leidsche Rijn op het terrein achter zijn huis laten bouwen. Voor starters en senioren. Maar de gemeente Utrecht weigert al zes jaar lang elke medewerking aan zijn plan. ‘Het is gewoon ongelooflijk’, zegt de oud-ondernemer in beregeningsmachines voor de land- en tuinbouw.

‘Kijk hoe belachelijk duur de huizen en grond in Utrecht zijn geworden. Jongelui kunnen geen woning meer kopen. Daarom wil ik me inspannen om hier betaalbare woningen te bouwen. Géén luxe maar bereikbaar voor starters.’

Van Gaal is eigenaar van 7000 m2 grond tussen zijn woning aan de Utrechtseweg en de Vleutensebaan. Hij kocht het perceel naast Intratuin zo’n veertig jaar geleden en liet er een groot kassencomplex op bouwen. Zijn technisch installatiebedrijf voor irrigatiesystemen kwam daarin tot bloei. Tot 2007 toen hij besloot met pensioen te gaan en de inboedel aan zijn twee vaste medewerkers overdroeg.

Financieel kon Van Gaal zich die stap veroorloven, omdat hij al eerder een deel van zijn bezit had verkocht aan Prorail voor de spoorverbreding en aan de gemeente ten behoeve van de aanleg van de Vleutensebaan. De voormalige kantoorruimtes op het complex verhuurt hij nu nog als ateliers aan Utrechtse kunstenaars.

Het idee voor woningbouw op zijn terrein ontstond, vertelt hij, zo’n acht jaar geleden. ‘Er werd me vaak gevraagd wat ik met dit gebied wilde gaan doen. Bijvoorbeeld bij mijn pedicure. Die zei dat ze twee kinderen van 23 en 28 thuis op de bank had zitten die het huis uit wilden, maar nergens wat betaalbaars konden krijgen. Toen zag ik dat er een gigantisch probleem was ontstaan waar ik misschien iets aan kon doen.’

Samen met projectontwikkelaar De Bunte Vastgoed uit Ede bedacht Van Gaal een bouwplan voor zo’n zestig woningen. Met als belangrijkste eis dat ze betaalbaar moesten zijn. ‘Het ontwerp is’, zegt hij, ‘precies zoals de gemeente dat zelf hier in Leidsche Rijn doet: appartementen in hoogbouw langs de doorgaande weg en verder grondgebonden woningen.’

Maar het plan vond zes jaar geleden geen genade in de ogen van de gemeente Utrecht. Van Gaal: ‘De gebiedscoördinator voor Vleuten-De Meern en Leidsche Rijn, liet weten dat dit gebied een parkachtige invulling moest krijgen. Dus geen woningbouw.’

De initiatiefnemers wisten niet wat ze hoorden. Van Gaal: ‘Volgens ons heeft de grond hier de bestemming: agrarisch en wonen. En parkachtig? Aan de overkant van de Utrechtseweg ligt het grote Maximapark.’

Louis van Gaal vindt de opstelling van de gemeente onbegrijpelijk. ‘Ja, ik ben daar ontzettend boos over. Je wilt niet weten hoeveel mensen er sindsdien hier aan de deur zijn gekomen die van mijn plan hadden gehoord. Ik sta ze altijd netjes te woord. Maar ik hoor veel schrijnende verhalen over kinderen die net teveel verdienen voor een sociale huurwoning of niet in aanmerking komen voor een hypotheek. Alles komt hier voorbij, het in- en intriest.’

Zijn project kan, denkt Van Gaal, in elk geval voor zo’n zestig kleine gezinnen soelaas bieden. ‘Het maakt me niet uit of het koop of huur wordt. Voor mij is alles mogelijk, mits ze woningen betaalbaar blijven. Daarbinnen is alles bespreekbaar.’

Desgevraagd laat woordvoerder Daan Verweij van De Bunte Vastgoed weten dat het in de praktijk haalbaar is om aan de visie en ambitie van Louis van Gaal te voldoen. ‘We realiseren momenteel in Houten een soortgelijk project.’ Ook benadrukt hij dat het perceel in Leidsche Rijn geschikt is voor woningbouw en dat het bouwplan past binnen de woonvisie van de gemeente Utrecht.

Van Gaal hoopt dat de gemeente nog op andere gedachten kan worden gebracht. ‘Wat is één van de grootste problemen in Utrecht? De woningnood”, zegt hij licht geëmotioneerd. En dan komt er een oud baasje van bijna tachtig dat zijn grond te koop aanbiedt om er betaalbare woningen op te laten bouwen.

Ik vraag niet om de hoofdprijs zoals sommige vastgoedbedrijven. Die zijn ook al bij mij aan de deur geweest, maar daar begin ik niet aan. Dit moeten geen huizen van zeven ton worden, en ook niet van vijf ton. Het moet zo zijn dat minder draagkrachtigen ook aan een woning kunnen komen.’

Nieuws030 heeft via de persvoorlichting van de gemeente Utrecht aan de wethouder voor ruimtelijke ordening Eelco Eerenberg, drie vragen voorgelegd. Zijn antwoorden geven we onderstaand weer.

Klopt het dat het terrein, waarop al jaren lege kassencomplexen staan, niet voor woningbouw mag worden gebruikt?

‘Ja, dat klopt. De locatie ligt binnen de grenzen van het Máximapark, binnen het gebied dat bekendstaat als “het Lint”. Dit gebied heeft een parkachtige bestemming en maakt deel uit van de groene structuur van Leidsche Rijn. Binnen het Máximapark worden geen nieuwe woningen toegevoegd; de inzet is juist gericht op meer groen, ecologie en recreatie. De eigenaar is hiervan op de hoogte.’

Zijn er mogelijkheden om – gezien de woningnood in Utrecht – de bestemming van de grond te wijzigen? En is het college bereid om hiervoor het initiatief te nemen?

‘De Utrechtseweg is een historisch bebouwingslint waar de gemeente de balans wil bewaken tussen woningbouw, groen en gezond stedelijk leven. Binnen deze visie is woningbouw in dit gebied niet passend. De Ruimtelijke Strategie Utrecht (RSU) 2040 bepaalt dat verdichting primair plaatsvindt rond OV-knooppunten. Er is daarom geen aanleiding om de bestemming te wijzigen of om als college hiervoor initiatief te nemen.’

Vindt de wethouder het te verantwoorden dat het voormalige kassencomplex al jaren leeg staat en door de gemeente toch niet wordt ingegaan op het voorstel van de eigenaar?

‘We begrijpen de betrokkenheid van de eigenaar en zijn wens om bij te dragen aan de woningbouwopgave in Utrecht. De inzet om betaalbare woningen te realiseren is te waarderen en sluit aan bij een breed gedeelde ambitie. Tegelijkertijd ligt deze locatie binnen het Máximapark, een gebied dat bedoeld is als groene long van Leidsche Rijn.
Binnen dat kader is woningbouw hier niet mogelijk. De grote groene kavels in het park zijn belangrijk voor biodiversiteit, wateropvang en het tegengaan van hittestress. Daarom blijft woningbouw op deze plek, hoe goed het initiatief ook bedoeld is, niet passend.’