Henk Westbroek - Je moet alles in je leven een keer hebben geprobeerd. Behalve heroïne spuiten, priesters en imams al te serieus nemen, en nog wat dingen waarvan je zeker weet dat je er dood- en doodongelukkig van wordt.

Ik ga vrij ver in het opzoeken van grenzen. Pas heb ik nog bij een pastarestaurant een pasta van de dag besteld en opgegeten, hoewel de geur van de saus me direct deed denken aan die van een pondje halfverteerde kakkerlakken. Een keer heb ik op de eerste januaridag  de stoute schoenen aangetrokken door ook die uit te trekken en ben bij Zandvoort de zee in gegaan. En er heel snel weer uit ook want het was niet om te harden. Maar het ging om de grensverleggende gedachte. Dat je jezelf pijnigt met ijskoud zeewater zodat je later kunt zeggen, raad eens wat ik op 1 januari deed terwijl jullie de kater van oudjaar lagen uit te slapen?

Als ik geen idee meer heb waar ik het met mijn vrienden of vriendinnen nog over hebben moet, haal ik deze zwemherinnering wel eens op. De foto’s  waarop te zien is dat ik klappertandend probeer te glimlachen tussen honderden andere mensen die ook allemaal klappertandend proberen te glimlachen bewaar ik in mijn telefoon. Mensen die ernaar kijken en mij net zien doen alsof ik de weg niet kwijt ben, zeggen tegenwoordig wel eens  “wat een held ben jij zeg, dat je dat deed ”. Dat mag ik graag horen, al blijf ik het vreemd vinden dat je tegenwoordig in de ogen van een ander al een held bent als je zo stom bent om 2 minuten met je je kont in ijskoud water door te brengen.

Als er nou 1 begrip is waarvan de betekenis door inflatie is komen te overlijden dan is het wel het begrip held. Ooit was een held iemand die op het slagveld- om het met de woorden van de schrijver Hermans te zeggen ”straffeloos onvoorzichtig“ was. Die bijvoorbeeld in een kogelregen een gewonde kameraad op de rug nam en in veiligheid wist te brengen, waarbij een drietal kogels zijn linkerknie verbrijzelden zodat hij de laatste tien meter hinkelend moest afleggen.

Andere ouderwetse helden? Mensen die een gebouw ingaan dat volledig in de hens staat om een miauwend poesje of een huilende pasgeboren baby van de vuurdood te redden. Dit zijn nog steeds helden, maar ze bevinden zich in het gezelschap van mensen die hun koudwatervrees 2 minuten overwinnen, een weekendje Ibiza boeken zonder annuleringsverzekering, de winnende goal maken bij een streekderby in de keukenkampioendivisie, bij het jaarlijkse bedrijfsuitje zonder blikken of blozen hete kip met dubbel sambal bestellen, voor het milieu 4 keer per week 1 minuut onder de douche gaan, en tijdens de top 2000 niet slapen om maar geen seconde te hoeven missen.

Van een andere orde zijn mensen die boodschappen voor zieke buren doen, als vrijwilliger een paar dagen per week in een hospice de dood recht in de ogen kijken, en uit medemenselijkheid bij dementerende familieleden op bezoek gaan. Deze mensen worden tegenwoordig ook helden genoemd. Maar dat zijn het niet. Het zijn simpelweg lieve mensen.