Henk Westbroek - Ik ben geen slaaf van mijn eigen opvattingen dus hoewel ik in beginsel volstrekt tegen de doodstraf ben, wil ik voor mensenhandelaren graag een uitzondering maken.

Andere uitzonderingen kan ik zo gauw niet bedenken, maar als ik zin zou hebben er een uurtje voor te gaan zitten kom ik vast nog wel op iets. Gelijk schiet me nu al te binnen dat je meervoudige huurmoordenaars met kannibalistische neigingen ook maar beter niet in het gevang kunt stoppen. Ook voor de veiligheid van het bewakend personeel en de mede gevangenen vanzelfsprekend.

Maar mensen met rare opvattingen omdat het de mijne niet zijn, types die na 20 jaar door hun partner eindeloos getreiterd te zijn in een vlaag van opgekropte woede het broodmes hanteren op een manier waarvoor dat niet bedacht is en mensen die grapjes maken waardoor ik me beledigd kan voelen? Ik neig naar vrijspraak.

Natuurlijk hoeft u mijn mening niet te delen en ik heb al laten doorschemeren dat ik liever heb dat u dat wel doet. Maar het met elkaar oneens zijn mag in ons land en daar heb ik vrede mee. Vrij moeiteloos. Dat komt omdat ik al jaren naar cabaretiers ga kijken die iedereen die in de zaal zit op een bepaald moment tot de enkels affakkelen.

Ben je dat zelf, dan blijkt dat je in de zaal omringd wordt door mensen die moeten schaterlachen omdat jij aan de beurt bent. Daardoor leer je naast schuddebuiken om de onhebbelijkheid van degene die naast je zit ook glimlachen om je eigen zwakheid.

Als je daartoe niet in staat bent zou je kunnen nadenken over professionele geestelijke hulp of over de aanschaf van een plaat voor je kop. Twitteren kan ook. En moedig roepen dat iemand die allesbehalve een moordende kannibaal of mensenhandelaar is doodgemarteld moet worden. Zoals Sylvana Simons. Of nederig zijn excuses aan moet bieden nadat hij door zijn baas op staande voet ontslagen is. Zoals Johan Derksen.

Zonder de behoefte te hebben iemand de Zwarte Piet te willen toespelen doe ik het toch. Want al die vaak anonieme schuimbekkende mensen die de sociale media vervuilen daar heb ik ik het niet zo op. Zelf ben ik ook wel eens de sigaar vanwege een kinderliedje, maar ik troost me met de gedachte dat de schrijfster van Pippi Langkous in hetzelfde beklaagdenbankje zit omdat ze bedacht dat de papa van Pippi - laat ik het maar niet zeggen anders jaag ik lezers die geestelijk instabiel zijn acuut twitter op.

Verdorie! Ongewild doe ik het nu ook. Niet zeggen wat ik zeggen wilde om te voorkomen dat de gekken die niet opgesloten zijn de messen slijpen. De Papa van Pipi is koning van het eiland Taka- Tukalan en dat is anders dan koning van Nederland zijn volledig racistisch. In de ogen van mensen die er nooit moeite mee hebben andersdenkenden te typeren als witte mannen. Of vrouwen.

Maar goed, ik hield me bijna even in om mezelf op twitter uit de wind te houden. Dat doen cabaretiers ook steeds vaker. Uit angst voor volkswoede. De beste daargelaten. Daarom blijf ik tegen de tijdgeest in Youp, Theo Maassen, Herman Finkers en Hans Teeuwen verreweg de leukste vinden.