Henk Westbroek - ”Begrijp ik het goed dat mijn beleid om mensen te dwingen om met de fiets naar de binnenstad te komen verpest wordt door foute fietsen?”, zei Lot van Hooijdonk, wethouder van verkeer.

”Foute fietsen”, vind ik een akelige typering,” reageerde de hoofdambtenaar overdekte - en onoverdekte fietstallingen. ”Ze zijn niet zozeer fout, maar anders.”

Lot zei: ”Anders? An-ders! Ze nemen net zoveel ruimte in als een doorsnee Amerikaan die dagelijks 12 megaburgers opvreet. Die ’andere ’ fietsen van jou nemen toevallig wel de plek in van twee gewone fietsen. Die fietsen zijn dus niks ” anders”, ze zijn fout want ze plegen fietsenstallingsruimtediefstal!”

De deur van de vergaderruimte werd na een bescheiden klopje geopend en communicatieadviseur no 189 stapte naar binnen met een extra blije blik op zijn blijde hoofd. Hij vertelde dat er na een brainstormsessie van een halve dag  met de nummers 141 tot en met 154  een betere benaming gevonden was. Voor de fietsen die niet langer toegelaten worden in de fietsenstallingen in het centrum. 

”Hoewel het in wezen natuurlijk foute fietsen zijn, zou het begrip  ”fout” op onderbuikniveau kunnen verwijzen naar een akelige periode in de Utrechtse geschiedenis. Naar de tijd dat Nederland bezet was door Duitsland en dat op onze eigen Maliebaan het hoofdkwartier van de organisatie van Foute Nederlanders gevestigd was, de NSB. Deze associatie hebben we communicatief willen vermijden en daarom we zijn gekomen tot de benaming ”licht afwijkende fietsen”. Fietsen met 1 wiel noemen we tenslotte middels verordening 167095A al ”afwijkende fietsen”, net als fietsen met 3 wielen. Maar deze fietsen hebben gewoon 2 wielen en dat rechtvaardigt de term ’licht afwijkend’.”

”Maar het zijn fietsen met een kinderzitje achterop of met een bierkratje voorop,” zei de wethouder. ”En dat noem jij in deze tijd van overbevolking - en alcoholmisbruik ’ licht afwijkend. Wat is dan in Godsnaam zwaar afwijkend of ronduit fout?"

Er viel een ijzige stilte aan de vergadertafel. Burgemeester Van Zanen nam een slokje Spa en zei: ”Zonder alcoholmisbruik of overbevolking goed te willen praten, lijkt het me geen goed idee om fietsen met een kinderzitje of met een kratje onder het stuur gelijk fout te noemen; het kan immers ook een groentekratje zijn. Of een zitje voor een uit Afrika geadopteerd kind van een homoseksueel stel met een tercht verwezenlijkte kinderwens. De term 'Licht afwijkende fietsen' is misschien niet helemaal de 100% goeie benaming, maar wie zit er te wachten op een klacht bij onze ombudspersoon? Van een eerzame vegetarier die weigert te accepteren dat zijn fiets fout is van wege een groentekratje boven zijn voorwiel.”

Omdat de nieuwste overschreiding van de de begroting voor de Uithoflijn met alweer een paar miljoen ook nog op de agenda stond, wilde de wethouder haar kruit droog houden en accepteerde ze de term ”licht afwijkende fietsen” voor fietsen die zo fout waren als een NSB'er in de 2e Weredloorlog.

”Ik kan er prima mee leven,”  zei Lot. "En hoe we die klotefietsen verder ook noemen, de fietsenstallingen komen ze niet-meer-in!"