Henk Westbroek - Nadat de wetenschap bewees dat bitter de lievelingssmaak is van seriemoordenaars, mensenhandelaren en ander akelig volk, ontstond in Utrecht een felle politieke strijd. Over de bitterbal. Door het woord bitter in de naam was het immers een lekkernij die in de hedendaagse tijd niet meer door de snackbeugel kan.

Omdat de gemeenteraad van Utrecht uitsluitend nog over de bitterbal filosofeerde & ruzie maakte, dreigde de stad bestuurlijk te bezwijken aan bitterbalverlamming. Burgemeester Jan van Zanen greep daarom hard in. Hij besloot tot een bitterbalverbod en kwam met een alternatief dat slechts qua vorm van de bitterbal verschilde; DE MINI KROKET. Dit bleek uit toeristisch oogpunt een gouden vondst.

De tientallen in de stad geplaatste borden met het opschrift “UTRECHT BITTERBALVRIJ ” werden vaker gefotografeerd dan de Dom. Met toeristen ervoor die in de ene hand een bevroren bitterbal vasthielden en in de andere ook. Die ballen werden verhuurd door onze mobiele verkopers van soft- en harddrugs die hier een kleine bijverdienste aan hadden.

Na de uitzending van Voetbal Inside waarin Gijp en Derksen als bitterbal verkleed waren en elkaar kroketjes voerden, adopteerde onze carnavalsvereniging de naam LEUTKROKETTERS. En kreeg er 4 leden bij. Het studentencorps organiseerde voor haar jongste studenten wedstrijden waarin kokendhete bitterballen over een spiegelglad parcours van bedorven stierensperma met de tong richting finish geleid moesten worden. Dit alles werd ruimhartig getolereerd door het bevoegd snackgezag.

Toen er grof verdiend bleek te worden aan Utrecht binnengesmokkelde bitterballen, kwam uit die hoek de eerste roep om verplichte snackcontroles aan de stadsgrens. Met in- en uitwendige visitatiemogelijkheden. Het Journaal en DWDD reageerden fel op het idee van grensposten rond Utrecht omdat het in strijd was met de Vrije Europese Gedachte.

Op de voorpagina van De Telegraaf stond de dag erna een foto van een dikbuikige man met als bijschrift “Na bolletjesslikkers nu ook de balletjesslikker!” De hel brak volledig los nadat aspirant gemeenteraadslid Marcello Met De Korte Broek zich - verkleed als zichzelf - op posters had laten afbeelden met een dampende minikroket tussen ring- en middelvinger. Ter hoogte van zijn linker mondhoek. De anti-rook lobby wees er op dat een mini kroket die zo werd vastgehouden sprekend leek op een stuk dampende sigaar. En bracht in herinnering dat ook de chocoladesigaret al bijna verboden is omdat die tot roken uitnodigt.

In Jinek werd onder instemmend gehoest van 12 rookverslaafden bepleit dat de mini-kroket uit het eetbeeld verdwijnen moest. Om de jeugd niet op het verkeerde rooktraject te brengen. Felle landelijke discussie volgde en Het KAC ( Het Kroket Acceptatie Comité) verzamelde zich met meer dan 7000 volgelingen op Het Vredenburg. Waar het oog in oog kwam te staan met de pakweg 8000 vertegenwoordigers van De BAF ( Het Bitterbal Acceptatie Front).

Het KAC zegt dat de BAF begon en omgekeerd. Feit is dat beide groeperingen elkaar met katapulten beschoten waarbij als ammunitie snacks van 130 graden Celsius gebruikt werden. Feit is ook dat  aan ingrijpen van de politie te danken is dat slechts 73  personen met brandwonden in ziekenhuizen moesten worden opgenomen.

De tijd zal ons leren of wat daarna gebeurde de Bitterbalrevolte of de Kroketopstand gaat heten. Nu moeten we simpelweg blij zijn met de aanwezigheid van de Vredesmacht van de Verenigde Naties die nu in Utrecht de vrede bewaakt.

Het slot volgt.

(lees ook: http://www.nieuws030.nl/columns/westbroek-het-utrechtse-bitterbalverbod/)