Roger Vleugels - TivoliVredenburg komt over als dood en doods. Het is geen bruisende verzameling van muziekpodia. Ondanks aanvankelijk enthousiasme, ondanks de optredens zelf en ondanks de architectuur is TivoliVredenburg niet the place to be. Het is niet het kloppend hart van het Utrechtse culturele uitgaansleven. Ingrijpen is geboden.

TivoliVredenburg voelt als Staphorst op zondag

Als je een van de belangrijkste muziekpodia van het land wilt zijn, als je cross-over wilt stimuleren, als je meent recht te hebben op belastinggeld: dan moet je dat waarmaken. Dan moet er meer, veel meer, dan nu het geval is.

Waar is de cross-over tussen de zalen en de genres? Waar zijn de cross-over abonnementen? Waar is de samenwerking met lokale initiatieven? Waar zijn controversiële experimenten? Waar zijn de zaterdagochtenden met koffie en cake, optredens met fanfares of volksdansgroepen in de Grote Zaal in Ronda, Cloud 9, de kelder, of waar dan ook?

Waar zijn de heavy metal baro[c]k concerten? Waar is de samenwerking met musicologie, HKU en andere muziekopleidingen? Waar zijn de middagen voor scholieren, waar is het eigen kleuterorkest, waar het eigen huisorkest? Waar is de bejaardensoos op zeshoog met op de dinsdag- en donderdagochtenden koffie met vla en een optreden?

Waar is wat dan ook buiten de platgetreden tunnels van Tivoli en Vredenburg? Waar is de beloofde synergie? Is zelfs alle gewone energie opgegaan aan de twisten tussen de bloedgroepen Tivoli en Vredenburg en aan bouwperikelen? Waar is de stad, waar zijn de belangen en de rechten van de belastingbetaler? Waar is de belangenbehartiger van de belastingbetaler: de gemeenteraad?

De begane grond is een dode hoek

Het is een prestatie om op een A1-locatie letterlijk honderden meters gevelbreedte niet te benutten. De plint rondom het gebouw is onbenut en verwaarloosd. Zelfs de ingang en de kassa zijn niet gemarkeerd. Althans, niet zoals het hoort bij een gebouw dat in zichzelf gelooft.

Loop je 's avonds langs de busbaan, dan is de noordzijde met de winkels en restaurants een tikje shabby, maar wel levendig en kleurrijk. Zelfs als de winkels dicht zijn. Kijk je naar TivoliVredenburg, dan is de hele benedenverdieping doods, zelfs als er publiek binnen is. Een Gegeven Paard is daarbij niet meer dan een druppel in een afgrond.

De begane grond en de plint moeten leven, moeten bruisen, 18 uur per dag, 365 dagen per jaar. De hele begane grond moet de hele dag open zijn, vanaf het ontbijt met Telemann, of op marktdagen André Hazes, tot in de nacht met jazz of gewoon nog een keer André Hazes.

De kassa moet opnieuw uitgevonden worden. Het wordt een cultuurbalie. Voor iedereen die cultureel wil uitgaan het centrale punt in de stad. Dag in dag uit, het hele jaar door, kun je er terecht voor kaartjes voor TivoliVredenburg; voor informatie over alle muziekfestivals in Utrecht [en elders!]; voor bioscoopkaartjes en museumtickets; je kunt er reserveren voor restaurants, onder andere voor speciale theaterdiners al dan niet met taxiservice naar TivoliVredenburg; je kunt er theater-/hotelarrangementen boeken, enz. Hoe breed dit wordt, hangt mede af van de beschikbare menskracht gebaseerd op de budgetten van het Uitburo, de Culturele Zondagen, Festivals, Musea, Museumkwartier en de VVV.

Een avondje uitgaan begint in de hal van TivoliVredenburg bij de cultuurbalie!

Op de begane grond hoort veel meer te beleven te zijn. Iedere dag rond de lunch en voor het vallen van de avond optredens op de open podia in Het Gegeven Paard of in het Pleincafé. Iedere dag!

Dat Pleincafé, dat gevestigd wordt in de te verbouwen dode hoek die aan het plein Vredenburg grenst, draagt en passant bij aan het aanpakken van het achterbuurtkarakter wat de Vlaamse Toren nu al heeft.

Op marktdagen gaat het Pleincafé niet pas om 08.00 maar al om 06.00 open om koffie en stevige boterhammen op het plein uit te venten.

2 Bruisende cafés rond een cultuurbalie maken voor iedereen de begane grond van TivoliVredenburg onvermijdbaar, dragen bij aan een levendiger stadsbeeld en aan een meer sluitende exploitatie van het gebouw.

Wat ook goed in de plint past is de TivoliVredenburgWinkel met cd/dvd's, gadgets en achtergrondmateriaal bij, van en over alle artiesten die in TivoliVredenburg optraden en gaan optreden.

Restaurants

De belastingbetaler is een restaurant beloofd. Dat is te weinig. TivoliVredenburg kan niet zonder tenminste twee restaurants. Eentje aan de Catharijnekade, en wel nu en niet 'op den duur'. Dit restaurant grenst vanaf eind 2015, begin 2016 aan de Catharijnesingel, maar kan nu al via de transparant te maken schutting uitzicht bieden op de Hoog Catharijne-bouwput. [Dit uitzicht trekt in Hoog Catharijne dagelijks enkele honderden mensen; er is zelfs een tribune voor gebouwd.]

Het tweede restaurant 'Zeshoog' bevindt zich op het plein op de zesde verdieping. Hier een beperkte, snelle maar goede kaart met bijvoorbeeld sushi, curry's, pita-gyros, hamburgers en biefstuk. Handig voor overdag en van belang bij dance events en festivals.

Het uitzicht zal maken dat 'Zeshoog' de hele dag door druk bezocht wordt.

Dagsymposia en meer

Op koopavonden zijn er vrije optredens in de hal tussen 18.00 en 19.30, met snacks, consumpties en maaltijden via het Restaurant, het Pleincafé, Het Gegeven Paard en Zeshoog. Alles kan, alles is omzet en werving voor TivoliVredenburg.

Overdag is TivoliVredenburg beschikbaar voor symposia, colleges, lezingen, videopresentaties, productpresentaties. Iedere dag, ongeacht wat er de nacht ervoor in het gebouw gebeurde. De zalen zijn vanaf 08.00 beschikbaar.

Optredens op de open podia

Voor de Utrechter moet het helder zijn: als je rond lunchtijd of tegen de avond TivoliVredenburg inloopt is er iets te doen.

Wie staan er op die open podia? Zonder gage en met alleen een onkostenvergoeding: beginners, de besten van de muziekopleidingen en gevestigde artiesten met try outs en zelfs echte optredens. Het moet ook voor gevestigde artiesten gewoon worden om één of tweemaal per jaar een uurtje op te treden tijdens zo'n open podium-sessie. De range is van een bandje uit Pijlsweerd, via een gamemuziekpresentatie tot aan Janine Jansen en Tiësto.

Het eigen TivoliVredenburg-huisorkest vangt, in wisselende samenstellingen, gaten in de open podia-programmering op.

Prutswerk

Gemiste kansen zitten niet alleen in dat wat niet plaatsvindt, maar helaas ook in hoe er nu gewerkt wordt. Meerdere mensen zijn bij de kassa geweigerd omdat ze met theaterbonnen wilden betalen. "Dan kan ons systeem nog niet aan." Neem die bonnen aan, pak het verlies, maar stuur klanten nooit, nooit weg op zo'n manier.

De bedieningscapaciteit bij de foyers is zeer regelmatig te laag en de mogelijkheid tot pinnen te beperkt (en nu druk ik me zeer voorzichtig uit). Dit is vervelend tijdens pauzes, vooral als bij topdrukte ook de toiletcapaciteit gewoon te klein is.

Hoewel het gebouw qua architectuur okee is en op onderdelen zelfs uitmuntend, weet je dat je in een gebouw waarbij Hertzberger een rol heeft gespeeld, op oriëntatie wat moet bijsturen. Zo is de routering en de oriëntatie rond en in de zalen slecht. Het uitlichten van de hal, de plint, de entree en de kassa zijn vergeten, zo lijkt het.

De site moet uitstralen dat TivoliVredenburg bruisend is. De belangrijkste knoppen in het eerste scherm moeten zijn: Vandaag, Deze week en Dit weekend. Nu is de site leuk vormgegeven, maar erg ontoegankelijk vanuit de consument gezien. Ook hier duikt op dat projectmanagement boven account- en gebouwmanagement staat.

Hetzelfde geldt overigens ook voor de email-nieuwsbrief; deze verschijnt onregelmatig, praat je niet bij en heeft geen agenda voor de komende week.

Als je vanwege geluidsprobleempjes geëvacueerd wordt van Hertz naar de Grote Zaal, is dat niet echt prettig. Die zaal is dan meer dan half leeg, wat niet bevorderlijk is voor de sfeer. Echt erg wordt het als je bij binnenkomst in de zaal direct ziet dat van meerdere stoelen de zittingen afgebroken zijn en op de grond liggen. Zo ontvangt een echte gastheer zijn betalende gasten niet!

Belastingbetaler grijp in

Gemeenteraad: kijk eindelijk eens echt, tot in detail en creatief, naar TivoliVredenburg. En grijp in! Pak het bloedgroepenprobleem aan, de inertie en de tunnelvisies. Zorg dat het gebouw een feest wordt voor de belastingbetaler. Zorg dat het gebouw in de stad staat; dat het muziek ademt. Doe dit snel, hard en duidelijk.

Lukt dit niet dan pleit ik voor heroprichting van het Komitee Tivoli Tijdelijk. Dan moet het gebouw maar bestormd worden, weekend na weekend. Net zo lang tot de gemeenteraad wél luistert.

Komitee Tivoli Tijdelijk? Dat was een beweging die eind jaren zeventig, begin jaren tachtig wekelijks via bestorming een groot gebouw in Utrecht kraakte om daar dat weekend concerten te geven. Uit die beweging kwam Tivoli, een van de founding partners van TivoliVredenburg, voort.

Ik heb destijds op zaterdagen -met honderden anderen- me de benen onder mijn lijf uitgerend om de beoogde panden eerder te bereiken dan de ME, zodat we van een concert konden genieten.

Vooralsnog ga ik er vanuit dat ik niet op hardlooptraining hoef en dat ik kan afsluiten met deze dringende oproep tot behoorlijk bestuur en het fatsoenlijk omgaan met publieke middelen.