Oscar van der Horst - De schappen in de winkel ogen wat leeg en pas na een paar stille seconden werpt Edwin Hoogendoorn een blik om de hoek. De eigenaar van spellenspeciaalzaak H.D. van der Meijden bevestigt met een gelaten knik wat het kille sfeertje in de zaak al suggereert. De leukste winkel van de Nachtegaalstraat gaat sluiten.

H.D. van der Meijden is al sinds 1872 een vertrouwde naam in de stad. Ruim hon-derd-twee-ën-veer-tig jaar dus. Een winkel die van generatie op generatie werd voortgezet. Van de dagen dat er bij kaarslicht door het hele gezin bordspellen werden gedaan naar het tijdperk van de spelcomputer. Maar de zaak drijft niet op hobbyisten, de laatste jaren was het een ware overlevingsslag geworden.

Alleen het pand met de monumentale gevel is al de moeite om te bezoeken. Statig van buiten, maar rommelig gezellig van binnen. Hoogendoorn heeft  zijn ziel en zaligheid in de zaak gestoken om de boel in leven te houden. Om de crisis te overleven werden zelfs de persoonlijke reserves aangeboord, maar ook dat blijft geen eeuwige bron om uit te putten.

Tussen alle kappers, ontharingssalons en fietsenzaken leek de winkel van H.D. van der Meijden een oase, maar blijkt hij uiteindelijk een fata morgana. Zoals Wim Sonneveld ooit Het Dorp bezong met een slagerij J. van der Ven, rest in de Nachtegaalstraat de inmiddels gehalveerde wijnhandel van A.C. van Dongen.

Na het verlies van Fishes, dat met Vis-à-Vis al een twee keer zo dure en onpersoonlijke vervanger terugkreeg, verliest de Nachtegaalstraat in korte tijd weer een stukje van zijn unieke gezicht. De jaarlijkse braderie werd gehouden tussen de buizen van de te renoveren stadsverwarming. De eindeloze stroom fietsers wringt zich door een bouwput, de straat wordt klaargemaakt voor de toekomst.

Hoogendoorn leunt intussen over de toonbank alsof hij na een slopend gevecht moegestreden over de rand van een boksring leunt. Tijdens de septembermaand voltrok zich voor hem een soort afscheidsceremonie in de winkel. De pijn zal hem voorlopig nog diep raken. De ramen worden afgeplakt. Maar het leven gaat verder.

Nachtegaalstraat 41 is voortaan een biologische bakker. De monumentale gevel blijft gelukkig in tact, maar een stuk geschiedenis verdwijnt voorgoed uit het straatbeeld. Een van de oudste winkels van de stad is vanaf 1 oktober weg. Misschien komen bij de nostalgische geur van een hap speltbrood in gedachten nog even die gouden letters en dat kroontje op de gevel tevoorschijn.

Oscar van der Horst

@niksgeenpoespas