Jim Terlingen - Ik vroeg me hier vorige maand af wat voor soort medaille we gisteren zouden krijgen, wij lopers van de Singelloop.

Ik ben een groot voorstander van consuminderen in deze tijden van klimaatverandering en hoopte op een milieuvriendelijk exemplaar. Er bestaan bijvoorbeeld heel mooie dingen, gemaakt van aardappelschillen. Die zijn 100% natuurlijk en biologisch afbreekbaar.

In Bunnik doen ze het goed: 100% natuurlijk en biologisch afbreekbaar

Vriend Joost appte me 'En?' en ik wist waarover hij het had. Mijn antwoord zal ik hier niet letterlijk herhalen, maar blij met weer een metalen joekel ben ik niet. 

Er is nog meer te mopperen. Ik liep samen met collega Daisy de vijf kilometer en toen we voorbij de Maliebaan liepen, merkte ze op: 'Hee, hier gingen we vorig jaar toch een stukje in?'.

Daaraan moest ik denken toen ze me na afloop haar gps-horloge liet zien met daarop de gelopen afstand: 4,8 kilometer. Dus toch.

Even gecheckt natuurlijk en wat blijkt? De routes van 2024 en 2025 zijn identiek, behalve een stukje Maliebaan. De missende 200 meter.

Begrijpelijk, want de Maliebaan is 'under contruction', maar echt profi is het niet.

Daarenboven twijfel ik ook nog eens aan de tijdwaarneming. Online krijgen Daisy en ik 30 seconden minder dan op onze horloges staat.

Singelloop, Singelloop, ik wil je niet meteen wegdoen, maar je maakt het me wel moelijk. Wat moet ik toch met jou?

   

Nagekomen bericht (19.00 uur)
Journalist Hans van den Ham las bovenstaande column en maakte voor het AD een artikel met de vraag 'Hebben de metalen medailles bij Singelloop hun beste tijd gehad?'