Tot en met de vuitreiking van de Gouden Kalveren entert de Cultuurpiraat (Raymond Taams) elke dag een cultureel veld.

Maandag 24 september

Het was niet zo’n Culturele Maandag voor de Cultuurpiraat; de musea waren gesloten en de voorstelling die hij wilde bezoeken was uitverkocht. 'Ergens ook wel lekker', dacht hij. Met veel plezier stort hij zich in het Utrechtse culturele leven, maar er zijn momenten dat hij gek wordt van al dat gefröbel. Staat hij met een glas champagne in zijn handen te kijken naar gillende acteurs die voor de gelegenheid lekker gek op barkrukken staan te spelen. Verlangt hij stiekem naar een enorme speaker die uit het plafond zakt en waardoor zeer luid de stem van Geert Wilders klinkt. "Voorzitter, wat is dit nu weer voor gekkigheid - voor gekke, gekke linkse hobby?"

Zou Lev Tolstoj dan gelijk hebben? De Cultuurpiraat bezocht vanmiddag de tentoonstelling over Tolstoj in de openbare bibliotheek aan de Oudegracht. Op een bord, tussen vitrine vol vergeelde manuscripten en houten inktpotten, viel te lezen dat Tolstoj geloofde in 'bidden en simpele arbeid' als enige manier om geestelijk gezond te blijven. Tja, dat kon hij makkelijk zeggen. Zelf lekker de schrijver uithangen en zuipen en naaien, maar anderen wijsmaken dat ze het gelukkigst worden van de hele dag asperges steken.

Want hoe saai de boeken van Tolstoj ook zijn - de Cultuurpiraat las dit voorjaar alle duizend pagina's van Anna Karenina dus hij heeft recht van spreken - de bezoeker van de tentoonstelling leert dat de echtgenote van de schrijver schrok van diens wilde verleden. Dus je kunt maar beter kiezen voor een literair leven. Een optreden van Herman Brusselmans, vorig jaar in dezelfde bibliotheek, precies op de plek waar nu de tentoonstelling staat, was voor de Cultuurpiraat reden om zelf schrijver te worden. Leunend tegen de tafel met non-fictie stond de vierentwintigjarige vriendin van de zestigjarige Vlaamse auteur toe te kijken.