Tot en met de uitreiking van de Gouden Kalveren op 5 oktober entert de Cultuurpiraat (Raymond Taams) elke dag een cultureel veld in Utrecht.

zondag 23 september

De Cultuurpiraat at gisteravond in een Duits restaurant te Utrecht. Een werfkelder vol serveersters in dirndljurken en schuimende bierpullen. Zijn tafelgenoot zette een mal accent op tegen de serveerster. "Word je niet totaal krankzinnig van alle gekke stemmetjes en Hitlergrappen als je hier werkt?", vroeg de Cultuurpiraat haar. "Nee joh, dat vind ik juist zo leuk aan hier werken, ik ben dol op dat soort grappen", was het antwoord.

Had hij zich eerst nog lichtelijk gegeneerd voor de opmerkingen van zijn tafelgenoot, nu ging de Cultuurpiraat helemaal los. "De kans dat ik een toetje wil is zo'n veertig, vijfenveertig procent", zei hij toen ze de dessertkaart kwam brengen. Proestend liep ze terug naar de keuken. "Nou, dat ging als een trein", schmierde hij nadat ze even later vlot de bestelling had opgenomen. Bijna huilend van het lachen raapte ze de kaarten van tafel.

Vanmiddag woonde de Cultuurpiraat de opening bij van het RAUM-paviljoen op het Berlijnplein. "Via kunst en design de toekomst van de stad vormgeven, dat gaan we hier doen", sprak RAUM-directeur Donica Buisman, een feestelijk versierd glas in de hand, de bezoekers toe. Het was een ruim en licht paviljoen met glazen schuifdeuren en ongeverfde houten balken. De bediening ging rond met hapjes, zoals bijvoorbeeld Hüttenkäse en een muntblaadje gewikkeld in een komkommerschijfje .

Een oneindig veel beschaafdere omgeving dan het Duitse restaurant dus. Hier zouden Hitlergrappen niet in de smaak vallen. Of nee, wacht, vorig jaar was de Cultuurpiraat bij een brainstormsessie van RAUM. Toen had Donica Buisman voor een flipover gestaan, een grote stift in de hand. ”Waar denken jullie aan bij ‘RAUM’?”, vroeg ze. “Lebensraum!”, gilde een grapjas. Er werd gelachen.