Tot en met de uitreiking van de Gouden Kalveren entert de Cultuurpiraat (Raymond Taams) elke dag een cultureel veld.

dinsdag 2 oktober

Als kind accepteer je de fenomenen zoals je ze krijgt aangereikt. In de jaren 80 speelde de oom van de Cultuurpiraat altijd zwarte piet. Hij deed dat met een vet Surinaams accent. Toen kon dat nog. Toch kan de Cultuurpiraat zich geen moment herinneren waarop hij zwarte piet associeerde met zijn Surinaamse speelkameraadje op de basisschool. Die openheid van geest vasthouden in de volwassenheid, dat is de kunst.

Vanmiddag was het gemakkelijk zich kind te voelen. Of, beter gezegd: een embryo van -28. Hij zat in een piepkleine huiskamer waar een kaars op tafel brandde. De man in de krakerige houten stoel naast hem draaide aan de stroeve knop van een jaren 50-radio. Er klonken verontrustende berichten over hoogwater en dijkdoorbraken.

Doordat hij - middels een virtualrealitybril - in een tijd verkeerde waarin hij nog niet eens kind had mogen zijn, kwamen alle fenomenen glaszuiver binnen. Het erfje voor de boerderij, de licht besneeuwde dakpannen, de volle maan, het geloei van de storm en het gezin dat voor de deur stond te bekvechten over wel of niet vertrekken in hun donkerblauwe Volkswagen Kever.

Intens en angstaanjagend was het, net als zwarte piet vroeger. Wilt u zelf de watersnoodramp van 1953 ervaren? Dat kan tot en met morgen in galerie IMPAKT aan de Lange Nieuwstraat, waar een gedeelte van de NFF Interactive Expo is gehuisvest.