Fred Penninga - lid van het Utrechtse Stadsdichtersgilde - schrijft wekelijks een actueel stadsgedicht. Dit keer onder de titel:

BIJNA OUDJAAR

 

Ik ging naar de oude singel

om er het nieuwe water in te zien

en heb meteen in die zachte spiegeling

het afgelopen jaar van mij weg zien stromen.

 

Er gleed een omslag van Charlie Hebdo voorbij

ik zwaaide niet – de blik van het elkaar herkennen

was ons allebei genoeg – en daar kwam de tijdrit van de

Tour de France alweer voorbij geraasd (zo gaan dingen dus).

 

Een bonkend hart houdt wonderwel gelijke tred met het

woeste stampen op de pedalen. Parijs is weer ver!

Ik sta oververhit op de Kardinaal de Jongweg

in ‘n bolletjestrui van het gouden bergenklassement.

 

Vluchtelingen – je zal het maar zijn – slapen in de Jaarbeurs

en ik sta weer op het Domplein, want Parijs is zó dichtbij.

Mijn handen grijpen de railing van de nieuwe brug

in de singel klotst het water mee met elk getij.