Nestorix - Een poosje geleden kwam ik al zappend bij de hoorzittingen van de parlementaire enquetecommissie over het financiele wanbeheer bij diverse woningcorporaties terecht.

U weet wel, de Vestia miljarden, de perperdure verbouwing van het voormalige cruiseschip 'De Rotterdam' en meer van dat soort fraais. Voormalig minister Vogelaar probeerde haar straatje schoon te vegen in die zitting met betrekking tot de financiering van de zogenaamde Vogelaarwijken.

We hebben daar in Utrecht ook het nodige van meegekregen, met de affaire rond de Belhadi-boys als dieptepunt.

Alhoewel de Utrechtse woningcorporaties bij het grote miljardenspel van Vestia in het niet vallen, is er ook hier het nodige aan de hand. Dat bleek maar weer uit het bericht dat Mitros het woningbouwproject op de plaats van het oude Gerrit Rietveldcollege niet rond blijkt te krijgen.

Een deel van de raad heeft een aantal jaren geleden al groot bezwaar gemaakt tegen de beoogde financiering van de school en de woningen, maar de toenmalige wethouder Harrie Bosch bleef roepen dat het allemaal stond als een huis en dat we ons nergens druk over hoefde te maken. Dat merken we nu.

Dit is niet eerste keer dat Mitros problemen heeft met nieuwbouw- en renovatieprojecten en geld. De bewoners van diverse te renoveren wijken weten er alles van.

Maar ook de andere grote corporatie in Utrecht, Portaal, heeft al diverse projecten af moeten blazen wegens onder water staande leningen en dus te kort aan financiering en met Boex gaat het ook niet echt geweldig.

Des te wranger is het om te moeten lezen (in het AD/UN) dat de dames en heren directeuren van die clubs het voor zich zelf aardig geregeld hebben met inkomens die dat van de burgemeester van onze stad ver te boven gaan.

En één directeur is natuurlijk niet genoeg. Met al dat beleggen heb je vanzelfsprekend een heel directieteam nodig en bovendien een raad van toezicht van oud-wethouders en oud- kamerleden die ook nog het nodige aan vacatiegeld op strijken.

Onder het woord toezicht verstaan die blijkbaar iets anders dan de gewone burger. Dat werd uit de hoorzitting wel duidelijk. Toezicht op het groeien van de eigen bankrekening gaat bij deze zakkenvullers boven toezicht op de corporatie.

Het wordt tijd dat woningbouwcorporaties weer gewoon gaan doen waar ze voor zijn opgericht: sociale huurwoningen bouwen en verhuren en goed onderhouden. Dan hebben ze genoeg aan 1 directeur en die mag dan met een ton per jaar heel tevreden zijn.