Nestorix - Het is stil rond de Utrechtse politiek. Sinds de mededeling dat GroenLinks-coryfee Andrée van Es op verkenning is gestuurd om uit te zoeken wie er de komende vier jaar het Utrechtse bestuurderspluche willen gaan bezetten, heb ik niets meer gehoord of gelezen.

Nu zegt het spreekwoord dat je een broedende kip niet moet storen, maar zo langzamerhand ben ik toch wel benieuwd wie het met elkaar gaan proberen.

Wie gaat er met wie op het pluche?

Het idee van Klaas Verschuure (D66) om het maar eens met een minderheidscollege te proberen, lijkt in ieder geval afgeschoten te zijn.  

GroenLinks, dat voor de verkiezingen al had aangegeven dat ze liever de VVD buiten de boot houden en bij voorkeur over links gaan, is gedwarsboomd door de kiezers die een combinatie over links feitelijk onmogelijk gemaakt hebben. In combinatie met PvdA, SP en Partij voor de Dieren kom je niet verder dan 19 zetels. Zelf als je de CU als een beetje links beschouwt, dan haal je nog geen meerderheid.

Datzelfde probleem is er over rechts, aangezien niemand zin heeft om met de PVV in zee te gaan en D66 natuurlijk ook niet direct staat te juichen voor een combinatie waarin zij de enige echte 'middenclub' zijn. Bovendien heb je dan wel heel veel partijen nodig.

PVV-raadslid Van Deún (links) en zijn drie fractiemedewerkers. Foto: Ton van den Berg

Nu zijn de termen links en rechts zo langzamerhand behoorlijk versleten. Zeker in Utrecht waar de VVD al jaren een beleid voert in een combinatie met GroenLinks. De partij stelt zich over het algemeen socialer en groener op dan de landelijke partijlijn zou doen vermoeden.

In combinatie met GroenLinks schuift D66 wat meer naar rechts van het midden, maar in combinatie met de VVD kunnen het zo maar linkse rakkers lijken.

Logischer is het om naar de belangrijkste thema’s voor de komende jaren te kijken: woningbouw (groei van de stad), verduurzaming en bereikbaarheid. Op die gebieden lijken de VVD en het CDA, van de potentiële coalitiepartijen, het meest buiten de algemene tendens van het Utrechtse politieke spectrum te vallen.

Juist op die terreinen moet het weinig moeite kosten om een meerderheidscoalitie te vormen waarbij GroenLinks en D66 uit meerdere partners kunnen kiezen. PvdA, Student en Starter en ChristenUnie lijken mij daarvoor de meest logische mogelijke partners. Zij zouden voor beide grote clubs acceptabel moeten kunnen zijn.

Bij een keuze voor PvdA en Student en Starter voorkom je bovendien nog eens mogelijke confessioneel ideologische struikelblokken en het levert je een meerderheid van zevenentwintig zetels. Kortom, klaar is Andrée.  

Mogelijk probleempje wordt dan nog de verdeling van de wethoudersposten. Gezien de grote verschillen in zetelaantal tussen de deelnemers kan dat de nodige discussie opleveren. Wellicht dat iemand bedenkt om gezien de onderlinge verhouding met halve aanstellingen voor de kleintjes te gaan werken. Maar doe het niet!

Halve aanstellingen bestaan alleen op de loonstrook. Elke wethouder heeft een volle stem in het college, want halve stemmen bestaan niet. Ik spreek uit ervaring. Als je samen een akkoord kan bereiken over wat je belangrijk vindt om te gaan doen in de komende vier jaar, dan moet je niet gaan zeuren over wie hoeveel poppetjes krijgt. Zeker in dit geval gaat kwaliteit boven kwantiteit.