Column - Nestorix

Als je kijkt naar de opkomst bij de Europese verkiezingen dan lijkt Europa voor veel Utrechters een ver van mijn bed show.  Ook deze keer lijkt het weer een hele klus te worden, om meer dan 40 procent van de kiezers naar de stembus te krijgen. Iedereen weet natuurlijk wel dat Europa, via allerlei regeltjes, een grote rol speelt in ons dagelijks leven maar het gevoel dat je daar als kiezer invloed op kan uitoefenen, is veel minder prominent aanwezig.

Een goed voorbeeld hoe Europese regelgeving een belangrijke rol speelt in de lokale politiek vinden we in de regels rond luchtkwaliteit. Hoe komen we van alle viezigheid af, die we vierentwintig uur per dag inadem? Inmiddels zijn we daar al ruim 10 jaar mee bezig. In het begin van deze eeuw kwam de Europese commissie met nieuwe normen waaraan de luchtkwaliteit in de hele EEG, op termijn, zou moeten voldoen. Normen voor fijn stof  en stikstofoxiden werden aanmerkelijk aangescherpt en aanvankelijk zou handhaving van die normen in 2010 een feit moeten zijn.

Nederland kreeg, onder voorwaarden, uitstel tot 1 januari 2015. Er werd een nationaal programma opgezet en Utrecht beloofde het probleem aan te pakken met het actieplan luchtkwaliteit. Dat ging niet zonder slag of stoot. Het kostte zelfs een college en later nog een wethouder de kop. Een, door bezorgde burgers gevraagd, referendum werd kundig om zeep geholpen door een raadsmeerderheid en vervolgens werd het een belangrijk onderwerp bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2010.

Inmiddels komen we steeds dichter bij de fatale datum en moeten we constateren dat er nog erg weinig van alle plannen terecht is gekomen en dat dus de luchtkwaliteit op cruciale plaatsen in de stad nog onvoldoende  is verbeterd.

De tijd begint nu echter te dringen. Er zal toch iets moeten gebeuren anders kunnen we wel stoppen met bouwen in Utrecht, om maar eens een consequentie te noemen. Naast het gebruik van schone stadsbussen, het stimuleren van de fiets en het weren van oude auto’s wordt naarstig gezocht naar andere mogelijkheden om Europa tevreden te stellen.

Zo wil het nieuwe college met knijpen in plaats van knippen de normen binnen halen. Minder auto’s langs de vuilste routes. Het zou een stuk makkelijker geweest zijn, als Europa in de tussentijd wat meer druk had gezet op de productie van schonere auto’s. Als een Europees parlement er eindelijk in slaagt om de invloed van de lobby van auto- en olieproducenten terug te dringen, dan gaan we in ieder geval niet voor niets naar de stembus voor Europa.

Nestorix - Vincent Oldenborg