Rene van Maarsseveen - Rob komt naast me staan bij de Weber. ‘Wat vond je van de tourstart?’, vraagt hij terwijl hij een saté op de grill legt.

‘Dat was een fantastisch feest’, antwoord ik, ‘ik hoor alleen maar positieve geluiden. En ook leuk dat zelfs de wielrenners het een onderscheidende happening vonden. Dat zegt toch wel wat’.

‘Ben je in de stad geweest?’, is Robs volgende vraag.

‘Gaan we de tour evalueren?’, roept Peter, die op korte afstand met een groepje vrienden zit.

‘Dat is niet nodig’, zeg ik met Rob teruglopend naar het tafeltje, ‘de conclusie is dat het geslaagd is. Laat de gemeente en anderen van de organisatie het nog maar even evalueren. Wij zijn er wel uit toch?’

‘Het was inderdaad geweldig, geen wanklank gehoord’, antwoord Peter.

‘Behalve over de regie van de NOS’, reageert Eric, ‘wat een wanvertoning was dat …’

Bevestigend gemompel alom.

‘Ok ok, ik ergerde me ook’, vertel ik, ‘maar ik heb al na tien minuten omgeschakeld naar België. Geen probleem’.

‘Dat is de beste manier om op ergernis te reageren’. Rob loopt terug naar de BBQ om zijn saté om te draaien. ‘Het was vreselijk. Elke keer Dionne de Graaf in beeld. Mooie meid hoor, maar op die beelden zit je toch niet te wachten als de toer door Nederland rijdt’,  

‘Het was nota bene een Utrechter, die regisseur’, verklaart Peter, ’dan verwacht je toch een wat betere balans tussen toeristische beelden en informatief geluid. Ik heb ook naar België gekeken. Prachtige beelden en het commentaar erbij alleen in geluid’.

‘Hebben jullie zondagochtend ook gekeken?’, vraagt Eric, ‘toen was het helemaal erg. Terwijl de renners onder de Dom doorgingen liet hij dat een klein schermpje zien, terwijl de burgemeester met een wauwelverhaal groot in beeld was. Als Van Zanen het had geweten dat hij op dat moment in beeld zou zijn hij plaatsvervangende schaamte had gehad voor die onbenullige regie’.

‘Die Koen van Mourik, die regisseur, was een paar dagen daarvoor geïnterviewd in het AD. Er zijn zoveel mooie plaatjes te maken. Het moment dat de renners onder de Dom zouden gaan was het hoogtepunt’.

‘Ja Rob, en moet je eens zien hoe hij het heeft verpest’, valt Peter heb in de rede, ’de mooie beelden kwamen van de Fransen. Het enige beeld van de NOS was een statafel met twee pratende poppen’.

‘Nou overdrijf je’, zeg ik, ‘ze hebben er bij de NOS niet veel van gebakken, maar die Zonneveld weet wel waar hij het over heeft. Hij had alleen niet zo lang in beeld hoeven zijn. Af en toe, om te laten zien wiens stem je hoort was genoeg geweest’.

‘We zijn het er dus over eens dat de Grand Départ een succes was en de regisseur van de tv-registratie het dieptepunt’, concludeert Hans ongeduldig; hij is vooral geïnteresseerd in drank en vlees.

‘Ja Hans, dat klopt’, zeg ik met een sarcastische ondertoon,’maar er is toch ook een minpuntje bij de gemeente. Afgelopen week las ik een bericht waarin een woordvoerster zei dat ze nu iets moesten bedenken om het goede gevoel over Utrecht internationaal vast te houden. Dat hadden ze natuurlijk al veel eerder moeten doen. Ik ben heel benieuwd wat daar van terecht komt. Veel visie spreekt er in ieder geval niet uit’.

Eric, Rob en Peter lachen. ‘Geen visie en geen creativiteit’, zegt Rob. De vrienden weten het, ik heb er al ruim voor het Grand Départ wat over gezegd.