Raymond Taams - De IJzeren Man en de journalist dronken koffie op het bankje voor Kafé België aan de Oudegracht. De eerste februarizon bescheen hun gezichten. Naast hen zit een studente en haar vriendin: “Weet je...”, begon de studente tegen haar vriendin, “ik vind het gewoon goor als hij dezelfde gebruikt voor mij. Dat hij er eerst mee in haar zit, en daarna in mij.”

De IJzeren man knipperde niet eens met zijn ogen, hij was eraan gewend dat mensen steeds explicieter over seks praten in de openbare ruimte. Zinsneden als “...... toen hij in me zat…..”, ving hij geregeld op als gespreksflard van twee passerende fietsers. 

‘Siervuurwerk of een totaalverbod?’, kopte de Volkskrant die voor hem op tafel lag. Jesse Klaver van GroenLinks en Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren kwamen met een motie om al het vuurwerk te verbieden, dus niet alleen knallers en vuurpijlen, zoals het kabinet wil.

‘Wat vreemd dat Jesse Klaver begin februari nog steeds met de jaarwisseling bezig is, misschien houdt hij stiekem erg van vuurwerk’, dacht de IJzeren Man. Zelf had hij oud & nieuw allang uit zijn zenuwstelsel gespoeld door de zes minuten durende koude douche die hij sinds kort elke ochtend nam.

De studentes waren nog altijd niet uitgepraat over de vieze man die een condoom voor twee meisjes tegelijk gebruikte. “Ze hebben het over een trio”, fluisterde de journalist in het oor van de IJzeren Man. “Ja, vind je het gek?”, bromde hij met een knikje naar de krant, “het enige dat levenslustige burgers van de politiek nog mogen is seks hebben en daar heel hard over praten op straat.”