Vak P is de rubriek van sportjournalist Hans van Echtelt over de capriolen van FC Utrecht, dit keer verving Ad van Liempt hem tijdens de thuiswedstrijd tegen PSV (1-7).

Voetbal blijft een onvoorspelbaar, idioot spel. Feyenoord thuis onderuit tegen NAC, Ajax idem tegen Vitesse en in Vak P gingen we er aan het begin van de tweede helft tegen PSV eens goed voor zitten. 2-1 achter, maar de FC ging in de richting van de volgepakte Bunnik-zijde spelen, en zou met een flitsende tweede helft ervoor kunnen zorgen dat het een zwart weekend zou worden voor de klassieke top-3 van Nederland.

Drie kwartier later keken we elkaar in verbijstering aan. Het was 1-7 geworden, FC Utrecht was vernederd. Alle mensen die de afgelopen weken over een aanval van FC Utrecht op de top-3 hadden gesproken zullen zich de komende maanden heel koest houden. De afstand is nog altijd groot, heel groot.

Voor de ineenstorting van Utrecht in de tweede helft staat Giovanni Troupée ongewild model. Veertien minuten heeft hij meegedaan. Hij kwam er na 70 minuten in voor de aangeslagen Klaiber, gaf een totaal mislukte pass, produceerde een voorzet die hoog over het PSV-doel zeilde (waarvoor hij zich met een hulpeloos gebaar excuseerde) en veroorzaakte vervolgens een strafschop waarvoor hij direct een rode kaart kreeg. Veertien minuten met alleen maar narigheid voor de rechtsachter die vorig jaar nog als de revelatie van FC Utrecht gold. Wat een sneu kwartiertje.

Giovanni Troupée verlaat met rood het veld. Foto: Jeroen Stoops

Oorzaken? Alle suggesties die verslaggevers na de wedstrijd aan coach Ten Hag voorlegden, wees hij korzelig van de hand. Zelf bekroop mij de gedachte dat het alom nagestreefde ideaal van een brede selectie voor veel spelers helemaal niet goed uitpakt. Sommige voetballers zijn helemaal niet tegen die zware interne concurrentie opgewassen. De spitsen speelden tegen PSV verkrampt, zonder zelfvertrouwen, kennelijk in het volle besef dat ze door te falen hun plaats zou kunnen verliezen. De verdediging, met elf tegentreffers in twee competitiewedstrijden, mist opeens de overtuiging van de eerste wedstrijden – ze weten dat er een complete eredivisie-verdediging op de bank zit.

Ten Hag en assistent De Jong zullen de handen vol hebben om de ploeg weer in balans te krijgen, en om van de interne concurrentie een stimulans te maken, en plaats van een verlammende factor.

En dan het publiek. Het slikte de nederlaag gelaten, had ik de indruk. Collega Ton, wandelende voetbalencyclopedie, wist dat Barry Hughes ooit, na een vergelijkbare nederlaag, onder politiebescherming naar huis moest. Nu is het aanzienlijk rustiger. Mij viel wel op dat toen de Bunnik-Side in de tweede helft ‘Ga staan als je voor Utrecht bent’ inzette, iedereen bleef zitten – wij dus ook maar. Het mooiste moment vond ik trouwens de 74e minuut, toen voormalige publiekslieveling Bart Ramselaar voor PSV in het veld kwam. Hij kreeg een ovationeel applaus. Het publiek heeft kennelijk volledig geaccepteerd dat FC Utrecht een opleidingsinstituut is voor de top.

Tenslotte nog dit. Ik schrijf dit op verzoek van Hans van Echtelt die een weekje op vakantie is. Gebeurt anders nooit. Wist hij iets? Had hij een voorgevoel? Ik vrees van wel. Het bijgeloof van Vak P vereist dat hij een omgekeerd stadionverbod krijgt: een verbod om bij belangrijke competitiewedstrijden op vakantie te gaan.

Het enige doelpunt van de FC door een penalty van Labyad. Foto: Jeroen Stoops

Een teleurgestelde doelman Jensen. Foto: Jeroen Stoops

De trainers in gesprek. Foto: Jeroen Stoops

Labyad met Luckassen. Foto: Jeroen Stoops

Feest bij spelers en fans van PSV na de 1-7. Foto: Jeroen Stoops