In het donderdag uitgebrachte boek Utrecht en de Tour (redactie Jeroen Wielaert) is ook een bijdrage van Nieuws030-medewerker Vincent Oldenborg opgenomen. Hieronder zijn bijdrage.

Geen spijt

Het is 29 juni 2012. Op die zonnige morgen meld ik mij vroeg bij het Utrechtse stadhuis. Er staat een busje gereed om mij, samen met een aantal collega-raadsleden en ambtenaren, naar Luik te brengen. 

In die beroemde Belgische wielerstad gaat vandaag de Tour de France van start. Le grand Depart. 

Utrecht is, onder de bezielende leiding van burgemeester Wolfsen, nog altijd druk in de weer om de tourstart naar de Domstad te halen. In dat kader moeten natuurlijk ook de Utrechtse raadsleden enthousiast gemaakt worden. Vandaag zal een lobbydag worden. Zowel richting tourdirectie als naar de eigen achterban. 

Ik was er nog altijd niet uit. Moest Utrecht het wel willen? Het zou heel veel geld gaan kosten. Geld dat je als stadsbestuur ook aan veel andere nuttige dingen zou kunnen besteden. 

Bij aankomst in Luik worden we onder het genot van een kop koffie eerst bijgepraat over de stand van zaken rond de tourlobby. De kans op het binnenhalen is heel groot wordt ons verteld. Vervolgens worden we in Luik losgelaten. Verzekerd van een plaatsje in een VIP-box langs het parcours, slenter ik op mijn gemak langs het rennerskwartier. In de schaduw van de imposante tourbussen trappen de renners zich warm op hometrainers of maken een babbeltje met de verzamelde fans. Dat is mijn eerste verrassing. Je kan ze gewoon aanraken. Geen vedettes op een afstand.

Langs de route verzamelen zich inmiddels de toeschouwers. Gezinnen met koelboxen, stoeltjes en parasols. Luik bruist aan alle kant. Het is koers en dus is het feest.

Drie jaar later loop ik in mijn eigen stadsie een week lang te genieten van het tourspektakel. 

Als raadslid zeg je wel eens ja tegen besluiten waar je achteraf spijt van hebt, maar wat ben ik nu blij dat ik me toen in Luik heb laten 'omlullen'. 

Vincent Oldenborg

oud-raadslid Leefbaar Utrecht