Door Iwan Zwanenbeek - Bij het oversteken van de Kanaalstraat word ik bijna ondersteboven gereden door een auto die veel te hard rijdt. De bestuurder steekt zijn middelvinger op en parkeert zijn BMW verderop dubbel om even een praatje te maken met de bestuurder van een auto die aan de andere kant van de weg dubbel geparkeerd staat zodat er niemand meer langs kan.

Als ik er iets van zeg, word ik beschuldigd van discriminatie. Uitzonderlijk? Nee, helaas de dagelijkse praktijk in Lombok. Bewoners pikken het niet meer. Er volgt media-aandacht waardoor de gemeente in beweging komt. Of toch niet? De gemeente is al langer bezig om orde op zaken te stellen in de wijk en de lijpe verkeerscowboys aan te pakken. Helaas is het resultaat te mager. Ondersteboven gereden word je nog altijd en er is permanent sprake van een gevaarlijke verkeerssituatie en overlast. Wil de gemeente dit probleem niet oplossen of kan ze dat niet? 

Als bewoner heb ik hier lang over nagedacht en ik kom helaas tot de conclusie dat de gemeente dit probleem niet wil oplossen. Dankzij de vele klankbordgroepen, werkgroepen, visiestuurgroepen, wijkambities en alle andere ambtelijke termen die ik nu nog vergeet, weet de gemeente precies wat de problemen zijn.

En toch gebeurt er niks, dacht ik ten onrechte. Er gebeurt namelijk heel veel, aldus de gemeente zelf. Alleen helaas, zo geeft de gemeente zelf toe, is er geen voldoende merkbaar resultaat. De gemeente doet dus de verkeerde dingen. Een drempeltje hier, een BOA daar, het blijft dweilen met de kraan open. De kraan is hier de Kanaalstraat en het water de onophoudelijke stroom van opgevoerde Mercedessen, AMG en Audi RS-en. De bestuurders zijn lijpe, kinderlijke verkeerscowboys met roekeloos rijgedrag en een lachgasballon in hun mond.

Wat kan er dan wel? Helaas, want ik wil het zelf als autoliefhebber liever ook niet, is er nog maar één oplossing mogelijk. Lombok-Oost uitsluitend automobiel toegankelijk maken voor bewoners. De Kanaalstraat en de Damstraat tot fietspad veranderen. Een vrij rigoureuze maatregel die, hoe langer ik erover nadenk, meer voordelen oplevert:

Veiligheid

De dubbelparkeerders, inclusief de daarbij behorende levensgevaarlijke situaties, zijn weg. De hardrijders zijn weg. De met lachgas gevulde verkeerscowboys zijn weg. De straat is immers voor deze lieden afgesloten.

Parkeren

Nu kan de gemiddelde bewoner met geluk in zijn eigen straat parkeren, met wat pech helemaal niet of een aantal straten verderop. Indien uitsluitend bewoners toegang krijgen tot deze parkeerplaatsen zal dit leiden tot meer tevreden bewoners. De gemiddelde bezoeker van een winkel zal er niet veel op achteruit gaan. Voor de deur bij de winkel parkeren lukt nu toch al niet en in de parkeergarage op de kop van Lombok is ruim voldoende plek.

Luchtkwaliteit

Doordat er veel minder verkeersbewegingen zijn, zal de uitstoot van het verkeer navenant afnemen. De lucht in Lombok zal gezonder worden.

Variatie in ondernemers

Doordat er meer openbare ruimte beschikbaar komt, is er ook meer ruimte voor nieuwe ondernemers. Dit biedt de mogelijkheid om de gewenste variatie in ondernemers aan te brengen.

Groen

Doordat er meer openbare ruimte beschikbaar komt, is er ook meer ruimte voor groen. Dit zal de wijk nog meer allure en aanzien geven, waardoor de aantrekkingskracht, en de daarmee gepaard gaande welvaart van de ondernemer, nog groter wordt.

Werkgelegenheid

Omdat de Kanaalstraat en de Damstraat afgesloten zijn voor niet-bewonersverkeer, moet er een oplossing worden gevonden voor de toelevering (inclusief afvalafvoer) aan ondernemers. Hierin kunnen ondernemer en werkzoekende lokale hangjongere wellicht een goede match vormen.

Het lijkt een rigoreuze ingreep, maar om het nijpende probleem van Lombok-Oost op te lossen is durf nodig. Durf om de kansen te zien. Als ik alle voordelen opsom, denk ik maar één ding: Waarom eigenlijk niet?