Door Jim Terlingen - Nooit gedacht dat ik ooit zo'n ranzige Telegraaf-kop zou gebruiken. Maar het is zomertijd he? En het grappige is... het is nog een beetje waar ook.

Ik leg uit.

Een van mijn rollen in het leven is het bezorgen van post. En alle postbodes van 'mijn depot' zitten in een appgroep, waarmee we elkaar op de hoogte houden over vanalles. Rond half twee vanmiddag komt daar dit bericht binnen:

De kat van [Utrechts adres] wordt steeds vijandiger. Vroeger blies hij of keek hij boos, maar nu valt hij me agressief aan en volgt me tot ik het pand verlaat.

Als het alleen hun huis was, had ik gewoon hun post niet bezorgd, maar de post van andere bewoners van het complex blijft dan liggen...

Collega X vraagt ons om raad.

Natuurlijk komen er meteen veel reacties, variërend van 'Heb je al eens geblaft naar dat beest?' tot 'Neem een waterpistool mee!'. En dan draagt collega Y een bijzondere oplossing aan. Ze loopt soms dezelfde wijk en de kat heeft het dan ook op haar gemund:

Ik heb het telefoonnummer van de vrouw die daar woont. Ik zal haar vragen of jij het ook mag hebben en zal je daarna een privébericht sturen.

Wat je moet doen, is dit: stuur haar een berichtje voordat je daar bent, dan houdt ze de kat binnen of gaat met hem naar buiten. Met haar in de buurt is die kat een engeltje.

 Het is geen makkelijk vak, postbode zijn.