Jeroen Wielaert - Om redenen van particuliere aard heb ik me enige weken in de branche van de Utrechtse huursector bewogen. Na ruim dertig jaar wonen in Utrechtse koophuizen ging er een wereld voor me open. Ik voelde me overwegend een eerstejaars op kamerjacht. In die zin was het ook een bliksemstudie. Er kwamen enkele belangrijke conclusies uit. Utrecht is enorm gewild en huren is er een ratrace, georganiseerd door een deels dubieus conglomeraat van elkaar concurrerende aanbieders. Voor ingewijden is dit bepaald niet nieuw. Ik was geen ingewijde.

Een ontdekkingsreis was het ook, zonder me een meter te verplaatsen. Op het internet heb ik ongeveer de hele stad gezien en heb ik huizen, flats, appartementen, studio’s en kamers bekeken in straten waarvan ik soms niet eens het bestaan kende, dan wel hun ligging in hun wijk.  Er is een rijkdom aan keuzes, een weelde aan verscheidenheid, in prijs, oppervlakte, ruimte en ligging.

Nicolaasstraat 950 Euro, 25 m2, 1 kamer. Louis Couperusstraat 1250, 75 m2, 2 kamers. Biltstraat 1175, 48 m2. 1 kamer. Marco Pololaan 1150, 76 m2, 4 kamers. Van Bijnkershoeklaan 1000, 48 m2, 2 kamers. Van Marumstraat 1250, 55 m2, 3 kamers. Mariastraat 1225, 48 m2, 2 kamers. Concordiastraat 975, 49 m2, 2 kamers. Korte Koestraat 1050, 30 m2, 1 kamer.

Ik kan zo nog wel even doorgaan, het is een onuitputtelijke lijst.

Om romantische redenen werd ik persoonlijk het meest hebberig van het aanbod van ruimten aan de Oudegracht en de Nieuwegracht. Daar wilde ik wel eens even voor een tijdje als huurder gewoond hebben, alvorens weer in de koopsector te resideren. Het focus Utrechtse Grachtenkrans leverde me ervaringen op die exemplarisch zijn voor heel de huurjungle.

Ik ga hier geen namen noemen, geen makelaar, geen bureau, geen tussenpersoon. Voor meer dan een is dat te veel eer. Ik heb ze wel allemaal genoteerd, met nummers en al. Allemaal doen ze zaken en allemaal op hun eigen manier die toch een centraal kenmerk heeft: het is heel lastig zaken met ze doen. Zo zijn de mores van een gespannen markt, met meer vraag dan aanbod. Hier kunnen de aanbieders zich een mateloze, walging wekkende arrogantie veroorloven, met een heel repertoire aan gladde afwimpelmanieren.

Ik heb telefoondames gesproken die me vertelden dat er snel terug gebeld zou worden. Er is nooit terug gebeld. Ik heb telefoonbeantwoorders ingesproken van makelaars die niet de moeite nemen om te antwoorden. Mails gestuurd die niet worden beantwoord. En talloos veel mails gekregen van Huurwoningen.nl, van Rachel, van Trovit met steeds weer heerlijke nieuwe adressen. Werkelijk, het aanbod is enorm. Heel Utrecht is te huur!

Uit andere rechtstreekse contacten zijn me de volgende standaardantwoorden opgevallen:  ‘Meneer, we gaan minimaal voor een jaar, niet korter. We verhuren graag aan expats. U kunt op een wachtlijst. Oh, helaas, dat is al verhuurd, net nog.’

Vooral dat laatste is een van de grootste instinkers gebleken. Het gaat over huuradressen die blijvend worden aangeboden door dubieuze Tussen.nl’s die wel provisies vragen met de wervende kreten als: ‘Het laatste aanbod voor jou!’ Dat is goed Nederlands voor: ‘Welcome in the Jungle!’ Je kunt er ook nog een VIP-arrangement bij krijgen, zonder als VIP te worden behandeld.

Twee weken heeft deze luxe ellende geduurd. Inmiddels zijn we onder de pannen, vlakbij de Nieuwegracht, na contact met het beste bureau: Via-Via. Het is even zoeken, maar heel betrouwbaar.