Henk Westbroek - Ik heb het diepgewortelde vermoeden dat pakweg de helft van u het lijstje met goede voornemens van eind vorig jaar al in stilte begraven heeft. De andere helft van de lezers is nog steeds op dieet en rookt nog steeds niet.

Knap hoor, want zelf hoor ik bij die eerste helft. Nu we het toch over lijstjes hebben en nu de eindejaarslijstjeshysterie achter de rug is durf ik in alle rust te bekennen dat al die lijstjes voor mij een hoog gaap, gaap, gaapgehalte hebben. Niet omdat de lijst der lijsten- de top 2000- altijd dezelfde nummer 1 heeft, maar om de saaie voorspelbaarheid van zoveel lijstjes waar geen muziek in zit. Lijstjes van de grootste klootzakken op aarde, domste twitteraars, lelijkste bejaarden, meest verafschuwde buitenlanders of slechtste voetballers?

In alle lijstjes staat Donald Trump op nummer 1. De nummers 2 & 3 willen wel eens wisselen, maar om die plekken gaat het niet. Want die vergeet je. Laat ik het zo zeggen weet u nog wie in 1936 op de Olympische spelen in Duitsland 4 keer achter Jesse Owens genoegen moest nemen met zilver? Als u dat weet bent u Mart Smeets. In het andere geval ”I rest my case”, wat Engels is voor ”meer hoef ik niet te zeggen”.

Ik ga dit jaar ondanks mijn weerzin tegen lijstjes er toch ook een bijhouden. Van Engelse uitdrukkingen waar ik spontaan aambaaien van krijg. Waarom? Omdat het gebruik van Engels steeds meer oprukt in ons land waarin de eis om goed Nederlands te spreken alleen nog maar geldt voor immigranten. Waarom moeten die immigranten eigenlijk Nederlands leren terwijl mensen die hier al wat langer wonen zich juist inspannen het gebruik van die taal te vergeten?

Ik heb niks tegen Engels trouwens, want mijn vrouw heeft al heel haar leven uitsluitend een Engels paspoort. Omdat ze hier woont en werkt heeft ze Nederlands geleerd. Met veel moeite, want als je geen talenknobbel hebt is het een verdomd moeilijke taal om te leren beheersen. Maar makkelijk of moeilijk, ze had de drie jaar die het haar kostte beter kunnen gebruiken om een cursus gebedsgenezing te volgen. Want het leren van een ten dode opgeschreven taal is tijdverspilling. Maar goed, dat kon ze veertig jaar geleden niet weten.

Op mijn eigen lijst komen uitsluitend Engelse begrippen te staan die zo lachwekkend zijn dat ze tot uitlachen stimuleren. Enige tijd stond op plaats 1: The Utrecht Science Park. Zo heet De Uithof tegenwoodig. De tram die vanaf het station die kant binnen nu en 11 jaar gaat oprijden heet nog steeds ”De Uithoflijn”. Foei! Lot van Hooijdonk, wethouder van vervoer en geldverspilling, was vergeten trambordjes met ”Utrecht Science Park Line“ te begroten en te bestellen. Kost een tonnetje extra, maar het komt goed.

Nog geestiger is het archtectenbuerau dat bij The Wall (de Muur) een paar woontorens gaat bouwen. Met veel blah blah om de lelijkheid van het ontwerp te verdoezelen. Op de binnenplaats van de torens worden een paar bomen geplant. Niet zomaar een paar bomen maar een “Tiny Forest”. Een Tiny Forest, een Tiny Forest ? Dat zijn toch gewoon een paar bomen? Yes!