Henk Westbroek - Een bestuurder van onze stad wist met zekerheid dat de dictator van  Dubai met pure afgunst sprak over het geheel vernieuwde stationsgebied van Utrecht. De naam van deze Utrechtse bestuurder is bij mij bekend, maar ik ben zo discreet die niet te noemen.

Wie zwijgt stemt toe en omdat alle andere Utrechtse bestuurders zwegen toen deze waanzin de wereld in geholpen werd, zou ik voor de volledigheid alle Utrechtse bestuurders met naam en toenaam moeten noemen. Op 1 na want onze burgemeester Jan van Zanen is niet achterlijk. Vandaar tussen haakjes dat hij binnen het Utrechtse stadsbestuur een voorbeeldfunctie heeft.

Maar goed, het geheel vernieuwde stationsgebied heeft dus een mooiere uitstraling dan Dubai. En hoewel ik zojuist streng voor onze bestuurlijke elite was is daar op een bepaalde manier ook nog wel wat voor te zeggen. Dubai wordt namelijk begrenst door kokendhete woestijn waarin zelfs een woestijnrat nauwelijks overleven kan. Het geheel vernieuwde stationsgebied daarentegen ligt pal naast het prachtige oude centrum van onze stad. Dus de buurvrouw van ons opgepimpte stationsgebied is aantrekkelijker dan de buurman van Dubai City.

De tragiek van het nieuwe stationsgebied is dat het qua winkels en vreettenten een kopie is van honderden andere steden in de wereld. Nog een slechte kopie ook omdat in Utrecht de looproutes met boze opzet zo zijn aangelegd dat als je de trein of de bus wilt pakken er niet aan ontkomt om een kwartier langs winkels en eethuizen te lopen.

In de Duitse stad Berlijn waar ik pas boodschappen deed, hebben ze ongeveer het identieke assortiment middenstand, maar een looproute die je dwingt tientallen uitgiftepunten van duur geluk te passeren ontbreekt er. Waar- de-lo-ze stad dus dat Berlijn; vanuit het gezichtspunt van de Utrechtse bestuurders. Die het zo georganiseerd hebben dat een bezoeker van het nieuwe Utrechtse centrum in de eerste plaats consument moet zijn. In de tweede plaats consument en in de derde plaats iemand die geld op zak heeft dat op een legale manier buitgemaakt mag worden.

Een paar weken geleden kwam ik met de trein op het station aan en op weg van de trein naar de bus passeerde ik noodgedwongen enige tientallen horecagelegenheden waarvan enkele naar eigen zeggen legendarisch waren. Omdat ze het unieke concept hadden dat ze hamburgers verkochten.

Ik kocht er ergens een die ronduit verrukkelijk smaakte. Met een biertje erbij moest ik dik twee tientjes afrekenen, waardoor ik alsnog een vieze smaak in de mond kreeg. Omdat ik op een terras met uitzicht op de Dom een dag eerder 14 euro voor dezelfde bestelling betaalde.

Waarom vrijwel alles in het  vernieuwde Utrechtse stationsgebied peperduur is heeft een simpele oorzaak. De verhuurder vraagt op jaarbasis 2000 euro per vierkante meter winkelhuur. De razend populaire Volendamse viswinkel heeft om die reden het geheel vernieuwde stationsgebied verlaten. Als je elk jaar zo’n 300.000 euro huur voor je winkel moet ophoesten, moet een naakte haring namelijk minstensl 4 euro gaan kosten. En voor dat geld happen haringhappers niet. Het gat dat deze winkel bij visminnend Utrecht heeft achtergelaten zal ongetwijfeld opgevuld gaan worden. Waarschijnlijk door het zoveelste filiaal van een legendarische eetgelegenheid met een uniek hamburgerconcept.