Onlangs schreef zanger en tekstschrijver Henk Westbroek in het Senablad een in memoriam voor de op 18 juni overleden jurist, zanger en componist Hans Kosterman. Met toestemming van Sena (dat auteursrechten beheert) publiceren we hieronder de tekst.

Henk Westbroek - Vincent van Warmerdam, Perquisite en Michiel Borstlap zijn drie van de vele  gelukkige winnaars van een Gouden Kalf. Ze kregen dat glimmend stuk vee omdat ze in een bepaald jaar de mooiste Nederlandse filmmuziek maakten.

Het kalf is gemaakt door beeldhouwer Theo Mackaay die behalve een subliem beeldend kunstenaar ook een magistrale zanger en gitarist is. Zo goed zelfs dat in 1967 toen Frans Krassenburg de Golden Earring verliet Mackaay direct als vervanger gevraagd werd. Theo zei nee en schiep daarmee de weg voor Barry Hay.

Theo werd de hartsvriend van Hans Kosterman toen ze samen in de Nederlandstalige band Braak zaten. Als zanger deed Kosterman niets onder voor Theo wat terug te horen is op het muzikale meesterwerk 'Suite voor een Hypochonder’ uit 1980. Deze plaat werd gemaakt met een door Kosterman geregelde subsidie van 4000 gulden omdat de subsidieverstrekker graag een plaat wilde “die vorm zou geven aan de vervreemding van de jaren 80”.

Dat de plaat zonder de genereuze bijdrage van het stadsbestuur van mijn woonplaats Utrecht waarschijnlijk niet gemaakt zou zijn, kwam omdat het loon van muzikanten ook 35 jaar geleden in de regel al niet om over naar huis te schrijven was - op dat van een kleine muzikale elite na.

Nadat Braak in 1984  stopte werd Hans jurist die zich in dienst stelde van de op zijn eigen ervaring gestoelde opvatting dat auteurs en muzikanten beter verdienden dan ze deden. Bij elke organisatie waarbinnen mede besloten werd hoe hoog het jaarsalaris van een auteur of artiest mocht worden ( Buma/Sena/Norma), kwam je Hans tegen.

Als gepassioneerd pleitbezorger voor de belangen van zijn muzikale collega’s. Ik wil geen volledige opsomming geven van al de clubs  waarbij Hans voor ons soort mensen actief was, want dan hou ik te weinig schrijfruimte over om te kunnen vertellen dat Kosterman ook onverstoorbaar cool was. Dat viel  elk jaar weer op als hij op Noorderslag de winnaar van de Pop Prijs bekend maakte en tijdens de rituele bierbekogeling, alsof hij in een lentebriesje stond, onverstoorbaar door bleef praten.

Nadat Kosterman een manier had bedacht waardoor auteurs liedjes terug konden krijgen die ondergebracht waren bij uitgevers die te lui of te onbekwaam waren om die liedjes te exploiteren, waren het met name de op hun lauweren rustende uitgevers die als vampiers zijn bloed wel konden drinken.

Gelukkig voor hem had Kosterman meer vrienden dan vijanden en met een paar van die vrienden, waaronder de gitarist en de beatmaker van Caro Emerald, maakte hij in 2012 de plaat Hollandicana. Mijn lievelingsnummer van die plaat is 'Denk niet aan mij' waarop ook rapper Steen, de zoon van Hans, zijn zegje doet.

Gelijk nadat Kosterman Hollandicana maakte ging hij sparen om voor zijn beste vriend Theo Mackaay de opnames van een cd te kunnen bekostigen. Als cadeau. Die plaat verschijnt eind dit jaar. Hans zal hem niet kunnen beluisteren omdat hij op 18 juni jongstleden stierf na zo’n 2 jaar in coma te hebben gelegen als gevolg van een hersenbloeding. Via deze weg wil ik de Schepper vragen om Hans Kosterman in de gelegenheid te stellen naar de muziek te kunnen luisteren die op zijn initiatief door zijn beste vriend op plaat is gezet. Dat zou hemels zijn.

Henk Westbroek tijdens zijn toespraak voor de overleden Hans Kosterman. Foto: Ton van den Berg