Raymond Taams - “Kijk, jouw man hangt er ook tussen, net als die ex van mij”, zeg ik tegen de vriendin van de kunstenaar waarmee ik werk. We staan voor de ramen van de Duic-redactie, onze concurrerende vrienden. Achter de ramen hangen alle voorpagina’s van de afgelopen drie jaar. De foto van de kunstenaar sierde de voorpagina in september 2017, wanneer de ex erin stond, ben ik even vergeten.

“Wat is dat toch, dat sommige mannen minder knap worden naarmate ze ouder worden?”, wijst de vriendin naar een foto van Barry Atsma. Ik verkeer even in totale verwarring. “Hè, wat bedoel je? Vrouwen worden altijd helemaal wild van Barry Atsma, en mannen worden hoe ouder hoe knapper, zeggen ze. Geldt dat dan uitgerekend niet voor de knapste man van Nederland?”

“Ja”, houdt ze stug vol, “hij is duidelijk iets kaler dan vroeger en dat is heel onaantrekkelijk, zo’n kalende man.” Meteen denk ik terug aan de avond, jaren terug, in een bioscoop in Breda. Er was een Ladies Night georganiseerd met alleen maar vrouwenfilms. Barry Atsma speelde in één van die films en kwam ter promotie daarvan hoogstpersoonlijk langs. In de hele bioscoop bevonden zich welgeteld vijf mannen, allen aan het werk, onder wie ik.

Toen kwam Barry binnen. Nog nooit heb ik me zo vernederd gevoeld. Honderden starende vrouwenogen, alleen maar naar hem. Werkelijk niemand keek naar mij en mijn vier medeslachtoffers. Maanden ben ik er kapot van geweest, maar nu ruik ik wraak.

“Dus… dus wacht even, je bedoelt… het zou dus kunnen..”, stamel ik in steeds grotere staat van opwinding tegen de vriendin van de kunstenaar. “Het zou dus heel goed mogelijk zijn dat ik, als ik mijn volle bos haar tenminste houd, op mijn zestigste veel en veel knapper ben dan Barry Atsma?” Bijna hijgend pers ik die laatste woorden eruit. Ik heb het ondertussen vreselijk warm gekregen. Mijn bloed kookt, zo hoog zit het me blijkbaar nog steeds van die Ladies Night -voor mij Horror Night- in Breda.

“Ja hoor, dat kan makkelijk”, is het antwoord. Onmiddellijk neem ik me voor om een acteercarrière te starten. En dan maar hopen dat ik een ster word op het witte doek. En dat er dan nog een keer zo’n Ladies Night wordt georganiseerd. En dat Barry intussen zijn hele vermogen heeft vergokt en een bijbaantje in de bioscoop nodig heeft. ‘Zoete Wraak’, zal de film heten waarin ik speel.