Tot en met de uitreiking van de Gouden Kalveren op 5 oktober entert de Cultuurpiraat (Raymond Taams) elke dag een cultureel veld in Utrecht.

Vrijdag 21 september

“En, is het hier een beetje druk doordeweeks?”, vroeg de Cultuurpiraat aan de blonde dame achter de bar van het Literatuurhuis aan de Oudegracht. In het zaaltje erachter begon de leesclub van vanmiddag, de laatst gearriveerde deelnemer trok gehaast de deur achter zich dicht. Op de bar lagen vier afzonderlijk verpakte roze koeken naast een grote kan met water. “Of is het hier alleen druk als er roze koeken zijn?”, vervolgde de Cultuurpiraat, nog voordat de barvrouw antwoord kon geven.

Waarom maakte hij soms toch zulke flauwe opmerkingen tegen meisjes? Gisteren kwam de Cultuurpiraat een bankafschrift tegen uit 2013. ‘44,12 Zloty voor bier gisteravond’, had hij bij een overboeking naar een charmante, van oorsprong Poolse oud-studiegenote geschreven. Geen wonder dat ze destijds niet reageerde op zijn toenaderingen. En nu weer zo’n muffig grapje over roze koeken, zou hij het dan nooit leren?

“Je mag wel een roze koek hoor”, glimlachte de dame. De Cultuurpiraat haalde alle producten die hij vandaag had geconsumeerd langs de boodschappenscanner in zijn hoofd. “Mwoah, nee dank je, ik heb al te veel snoep gehad”, antwoordde hij. “Dan niet…”, zei ze vriendelijk maar beslist.

De Cultuurpiraat begon te lopen langs de kasten met boeken van auteurs die deze weken op het literatuurfestival in de stad optreden. Er was ook een rek met tweedehands boeken. De bundel ‘Poëzie is een daad - gedichten voor Remco Campert’ trok op de een of andere manier zijn aandacht. Opvallend veel flauwigheid trof hij aan bij het doorbladeren ervan.