Peter Oostveen - Alien Sex Fiend en Sisters of Mercy in de Vrije Vloer, Echo & the Bunnymen en TC Matic in ’t oude Tivoli, Maria Mc Kee in de kleine zaal van Vredenburg, Mystery Slang in de Melkweg, U2 op het No Nukes-festival in 1982, The Jesus & Mary Chain op het Pandora-festival in 1984. Enkele voorbeelden uit een te lange reeks van afgelaste concerten die ik in een ver verleden bezocht zou hebben.

De hele tour werd afgelast, de band kon logistiek de zaal niet bereiken of (een deel van) de band lag op ‘t “moment suprême” in een hotelkamer ziek te wezen. Na vaak weken van fantaseren, verwachtingsvol uitkijken, spanning opbouwen etc. spatte de zoete droom in één grote deceptie uiteen. Het zijn ervaringen die je nooit vergeet en in sommige gevallen ook nooit te boven komt. Want, immers, hoe zou het geweest zijn als...???

Een dergelijke ervaring had ik eind vorige week. Na vijftien columns over bestuurlijk Utrecht en de aankomende gemeenteraadsverkiezingen was toch het onvermijdelijke moment aangebroken dat ik voor mezelf moest bepalen bij welke partij ik woensdag de rode stip zou gaan zetten. Terwijl ik hier m’n hersenen op zat te pijnigen bekroop me een raar en onbestemd gevoel: “verrek, ik heb nog helemaal geen stempas in m’n brievenbus aangetroffen”. Die pas, die toch meestal al weken van tevoren als een “trofee van de democratie” op je schoorsteenmantel staat te prijken. Toch wel verrekte handig voor in het stemlokaal. Nee, ik wist het voor 100% zeker: er was en er is geen stempas.

In mijn naïviteit dacht ik: “Ach, dat kan geen probleem zijn, ik bel de gemeente en ze sturen me er met graagte alsnog eentje toe". Zucht, ik had beter kunnen/moeten weten.

Ik zal u de details van het verbijsterende telefoongesprek met de helpdeskmedewerkster besparen, maar uit de door deze mevrouw mechanisch opgesomde mantra’s werd mij het volgende duidelijk:

  1. als ik van de gemeente geen stempas ontvangen heb, dan is dat nu voor 200% mijn eigen probleem; de gemeente hoeft daar niets over uit te zoeken dan wel actie op te ondernemen;
  2. in Utrecht is stemmen geen recht, maar een gunst die je bij de gemeente zelf maar moet zien af te dwingen;
  3. de gemeente zal geen stap zetten om de doorgaans belabberde opkomst van rond de 54% op te krikken.

Welnu, ik geloof best wel dat dit het uitvloeisel kan zijn van de voor Utrecht gebruikelijke statische ambtelijke benadering, maar ik weet voor 100% zeker dat het bestuur zelf daar heel anders in staat.

Daarom hierbij mijn rechtstreekse oproep aan de burgemeester, wethouders en raadsleden: mijn persoonsgegevens en mailadressen zijn bij u bekend, het moet voor u toch mogelijk zijn mij tussen nu en woensdag in een handomdraai een stempas te bezorgen. Ik vertrouw er op in deze op uw welwillende medewerking te mogen rekenen. Immers, u laat ’t deze dagen veelvuldig gehoorde adagium “elke stem telt” in Utrecht toch geen lege huls zijn?