Nestorix - De nieuwe Utrecht Monitor is weer verschenen. Smullen! Dat is een jaarlijkse terugkerend (digitaal) boekwerk waarin, over van alles en nog wat, feiten en meningen over de stad Utrecht bij elkaar zijn gebracht.

Waar het de meningen betreft wordt de basis gevormd door een onderzoek onder een representatief aantal ingezetenen (ook ik probeer genderneutraal te formuleren) van de stad Utrecht. De feiten worden uit een groot aantal gegevensbestanden geplukt zoals de Gemeentelijke BasisAdministratie, het Centraal Bureau voor Statistiek en andere databanken.

De Monitor is een feest voor iedereen die gek op getalletjes is en het wordt dan ook graag gebruikt en soms misbruikt om ondersteuning van het eigen gelijk in de lokale politiek te bewijzen.

Het algemene beeld van de Utrecht Monitor is ronduit positief. En dus kan de zittende de coalitie met een gerust hart vertrekken. De vraag is echter wat je nou precies kan met het samenbrengen van de uitkomsten van dit soort dataverzamelingen?

Binnen het onderdeel veiligheid heb ik een sprekend voorbeeld gevonden dat de nodige vragen oproept. Volgens de cijfers van de politie zijn er vorig jaar, in 2017, 2042 Utrechters slachtoffer geweest van een geweldsdelict. Volgens het onderzoek voor de Monitor is 2% van de Utrechters slachtoffer geweest van een geweldsmisdrijf. Dat zijn dus ongeveer 6800 Utrechters. Meer dan 3 maal zoveel dus.

Nu weten we al jaren dat niet iedereen, om uiteenlopende redenen, aangifte doet. Volgens de Monitor heeft 54% van die slachtoffers aangifte gedaan. Dan zouden er bij de politie dus in ieder geval een kleine 3700 zaken moeten zijn geregistreerd. Kortom, ik ben een slordige 1600 aangiften kwijt.

Ongetwijfeld zal navraag bij de 'autoriteiten' een stortvloed aan verklaringen opleveren waarom ik deze simpele rekensom niet zo mag maken. Ik ken mijn pappenheimers. Maar het laat duidelijk zien dat uitkomsten van dit soort onderzoek op zijn minst vragen oproept over de waarde van de gepresenteerde gegevens.

Overdrijven de Utrechters schromelijk of heeft de politie de zaakjes nog steeds niet op orde, want deze discussie loopt immers al jaren?

Dezelfde Monitor laat ook zien dat het aantal aangiften bij een gelijkblijvend percentage slachtoffers afneemt, terwijl nu juist het verhogen van de aangiftebereidheid een topprioriteit was. Niet echt succesvol beleid blijkbaar.

Waarschijnlijk zal dat dan ook de reden zijn dat juist deze daling niet specifiek benoemd wordt in het bijbehorende tekst-blokje. Het past immers niet in de goed nieuwsshow. Of neemt men toch de eigen cijfers met een korreltje zout.

In ieder geval kunnen de cijferfetisjisten onder ons hun hart weer ophalen en is er weer stof genoeg om over nut en noodzaak van gevoerd en te voeren beleid te bekvechten.

(De Utrecht Monitor is te vinden via utrecht.nl)