Nestorix - Met het overlijden van Toon Gispen verliest Utrecht een markante man die ik mij altijd zal herinneren als de vleesgeworden netwerker met een schat aan ideeën die hij enthousiast wist om te zetten in concrete plannen voor Utrecht en de Utrechters. 

Voor velen, zowel binnen de lokale politiek als daarbuiten, is hij zo een belangrijke bron van inspiratie geweest.

Ik leerde Toon kennen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van november 2000. Door de annexatie van Vleuten-De Meern moest Utrecht vervroegd naar de stembus en dus moest de lokale politiek aan de bak om met aansprekende verkiezingsprogramma’s ook alle 'nieuwe' Utrechters binnenboord te brengen.

Toon Gispen, inwoner van De Meern, had duidelijke ideeën over de rol van de burger in de stad, zeker na de teleurstelling over de resultaten van de participatie van de inwoners bij het annexatie proces, en die sloten heel goed aan bij rol die stadspartij Leefbaar Utrecht de burgers van Utrecht wilde geven.

Zijn ideeën over bestuurlijke vernieuwing kregen een prominente plaats in het verkiezingsprogramma van Leefbaar Utrecht.

Na de gigantische verkiezingsoverwinning en de succesvol verlopen formatie van een college van B&W mocht hij in januari 2001 zelf als wethouder aan de slag om die plannen te realiseren. Uitgangspunt van zijn beleid was altijd: meer mogelijkheden voor de Utrechters om invloed te hebben op het stadsbestuur en op de eigen woonomgeving.

Zo kwam er geld voor initiatieven vanuit de burgers via het recht van initiatief en werd de basis gelegd voor de wijkraden. Tekenend voor Toon Gispen was dat hij, bijvoorbeeld bij de wijkraden, geen kant en klaar dichtgetimmerd plan voorlegde aan de raad, maar ervoor koos om die wijkraden zich vanuit de bevolking zelf te laten ontwikkelen. Iets waar veel lokale politici toen, en ook nu nog, veel moeite mee hadden en hebben.

Naast bestuurlijke vernieuwing hield hij zich, na het aftreden van wethouder Verhoef in september 2001, ook bezig met de portefeuille cultuur. Onder zijn leiding kreeg de Culturele zondag eindelijk de start die het verdiende en gebruikte hij zijn grote netwerk om een maximale bijdrage van de Haagse fondsen voor het Utrechtse cultuurbeleid binnen te halen.

Toon Gispen was een man met visie en van de grote lijn, soms moeilijk te volgen omdat hij altijd al heel snel een paar stappen verder was dan gewone stervelingen zoals ik. Bovendien nooit te beroerd om goede suggesties van anderen, ook van zijn politieke tegenstanders, een plek te geven in de uitvoering van zijn plannen.

Henk Westbroek twitterde naar aanleiding van het overlijden van Toon Gispen onder meer: “Toon deugde”. Daar sluit ik me van harte bij aan.

Toon, bedankt.

Vincent Oldenborg
(Nestorix)

Vincent Oldenborg (links) en Toon Gispen bij de persconferentie over aftreden van Gispen als wethouder in november 2005. Foto: Ton van den Berg