Nestorix - Soms komen er van die onderzoeksrapporten uit met conclusies waarvan iedereen denkt: “Dat wist ik al lang”. 

Natuurlijk is dat niet zo. Waarheden worden immers pas waarheden als er de handtekening van een wetenschapper onder staat. Althans zo werkt dat in bestuurlijk Nederland. 

Vorige week betrof het een onderzoek van het ministerie van Veiligheid en Justitie en het CBS over de bereidheid van de Nederlandse burger om aangifte van ervaren misdrijven te doen. Die bereidheid neemt af, stellen de onderzoekers vast. Voor veel Utrechters waarschijnlijk geen verrassing. Ook in de Domstad wordt al jaren bij elke raadsdiscussie over misdaad en veiligheid, en dat is minstens éénmaal per jaar, gewezen op het verschil tussen de ervaren veiligheid, aangiftebereidheid en de misdaadcijfers. 

Ik herinner me nog pittige discussies met voormalig burgemeester Annie Brouwer over de misdaadcijfers en de mogelijke vertekening van de cijfers door het feit dat aangifte doen vaak een te grote drempel opwierp en men het gevoel had dat er zelfs met een gelukte aangifte toch niets gedaan werd. Dat ontaarde dan meestal in een welles nietes discussie die uiteindelijk weinig opleverde. Het volgend jaar waren de misdaadcijfers opnieuw gedaald volgens de rapporten en begon de discussie opnieuw.

Dat het gevoel van zinloosheid rond het doen van aangifte toeneemt, is natuurlijk niet zo vreemd als je alle perikelen rond de reorganisatie van de politie, die ons dagelijks via de media worden voorgeschoteld, in ogenschouw neemt. Zoals zo vaak bij dit soort overheidsoperaties is de dagelijkse werkelijkheid voor de mensen op de werkvloer een heel andere dan die van het management.

Heel triest is dat voor die hardwerkende wijkagenten die zich een slag in de rondte werken om de veiligheid in de buurt te verhogen maar die voortdurend op één hoop geschoven worden met de falende leiding. De leiding die zich trots blijven beroepen op dalende misdaadcijfers terwijl iedereen met gezond boerenverstand op zijn klompen aanvoelt dat het niet klopt.

Hopelijk dat dit rapport over aangifte nu eens niet in een la op het ministerie verdwijnt want een goed veiligheidsbeleid begint bij het kennen en erkennen van de dagelijkse werkelijkheid op straat en niet bij het vastklampen aan geflatteerde cijfers.